آرشیو هنر و ادبیات

ای شادی ِعزیز! ……………… گفتی : سلام. گفتم : درود برتو که از آه وُ آتشی . کاینگونه در ترانه ی من، شعله می کشی. گفتی : که از تبار ِ تپش های تازه ام دستم به سوی سبز ترین ساقه می رود تا آن بهار ِ دور، برایم بَر…

در قشقرق ازدحامی گم خطابه ای خواندی ! و جا خوش کردی بر بال باور مردم . نرم نرمک به چنگک ” قدرت ” آویختی ، در لابلای ” کلام قدسی ” آنهمه شهد را ندیدی ! زقوم بکام مردم ریختی . با میلیاردها – ضربدر – میلیاردها ” کلام…

ین شعر به یاد ” پریشادُخت ِ” شعر پارسی: فروغ فرخزاد در سال 48 نوشته شده است که زبان شاعرانه اش متناسب با زبان شعری ام در همان سال ها است. …………… تو با بهار پریدی هنوز یاد عزیزت کنارِپنجره ، مانده ست. ولاله های حیاط به سوگواری ِ دست…

همرنگ ِآرزوی علف بود. همرنگ ِ بوی نان. درسینه اش ترانه ای از جنس ِآب داشت. از بهر ِدختران. با مادرش سرود ِدرخشان ِعشق را – بر آب ها نوشت. برساقه های نارس ِ گند م. شاید که با ستاره ، در آمیزد – آواز ِبیقرار ترین باغ ِ ارغوان.…

در سرزمین من بعد از طلوع خون ، خبر از آفتاب نیست مهتاب سرخی از افق مشرق بر چهره های سوخته می تابد وز آفتاب گمشده تقلید می کند اما هنوز ، در پس آن قله ی سپید خورشید در شمایل سیمرغ زنده است یک روز ، ناگهان می بینمش…

آنجا که جان ِشیفته ی پویا – در جستجوی شادی وُ آزادی ست هم عشق ،هم ترانه، شکوفاست. هِی …های…عاشقان! در این سکوت ِسرد ِ زمستانی – آواز ِآتشین ِ شما زیبا ست. زیباست هردرخت. وقتی که دست ِتان از شادی ِزُلال ترین آب ها نوشت. وقتی که راز ِتان-…

ندانستم چه بر جانش آمد در یورش به دانشکدۀ فنی سه دانشجو به نام هاي شریعت رضوی ، قندچی و بزرگ نیا که به همراه دیگر دانشجویان می‌خواستند از دانشگاه خارج شوند ، در راهروی دانشکده تیر خوردند و مردند. روزنامه هاي ‌نوكرِ دربار و ميرآخورانِ روزنامه نگار نوشتند: سربازان…

برای ساقه‌های سبز واویلا آتش به دشتِ گندم افتادست واویلا خونِ شقایق در خُم افتادست واویلا تیغِ هِلال داس و یال و بالِ خرمن‌کوب با مردمِ  نامردم افتادست واویلا دیدی چه بی رحمانه می‌روبد برونش را دیدی چسان خصمانه می‌کوبد درونش را دیدی چه آسان می‌درد پیراهنِ گل را می‌درّد…

آواز عاشقانه‌ي ما در گلو شكست حق با سكوت بود، صدا در گلو شكست ديگر دلم هواي سرودن نمي‌كند تنها بهانه‌ي دل ما در گلو شكست سربسته ماند بغض گره خورده در دلم آن گريه‌هاي عقده‌گشا در گلو شكست اي داد، كس به داغ دل باغ، دل نداد اي واي،…

نیس ریتسوس (۱۹۰۹-۱۹۹۰) شاعر بزرگ یونان و از اعضای جبهه رهایی بخش ملی درزمان اشغال یونان توسط نازی ها، در جریان جنگ داخلی۱۹۴۶-۴۹ به همراه میکیس تئودوراکیس در کنار جبهه چپ ایستاد. مجموعه «همسایگی های جهان » در حکم ثبت تاریخی آن ایام در ادبیات یونان است. اگر زمان متفاوتی…