وطن- منصور شکرایی

وطن در چنگ اهریمن،
پریشان است، دل ریش است و افسرده.
بسی آزادگان، آزاده اندیشان ایرانی،
اسیر این ستم کاران کژ اندیش دل مرده.
شماری هم پراکندند،
ترک خانه و یارو وطن کردند.

خدا و باور و اندیشه بازی شد.

ولی ما مردمی خوب و شکیباییم.
از پا در نمی مانیم ، با دشمن نمی سازیم.
تواند روزها و ماه ها و سالیانی بگذرد، اما،
آتش عشق به ایران و به آزادی،
درون قلب هامان هم چنان روشن،
به ما گرمی و شور زندگی تابد،
که بر خیزیم،
به پا خیزیم.
که با سالوسیان اهرمن کردار
و آن پندار و گفتار بد و بی راه،
بِستیزیم.
که تا با هم،
درفش راستی را باز،
از بلندی های البرز و دماوند،
بر بیاویزیم.
منصور شکرایی
/استکهلم نهم خرداد ماه 1390 (30-05-2011)