پرسش های بی پاسخ -حسن بهگر

اگر پوتین از ترس دخالت آینده ی ناتو در اوکراین، این کشور را اشغال کرد اکنون این دخالت در عمل با سیل اسلحه ای که کشورهای عضو ناتو به اوکراین می فرستند انجام شده است. این کشورها موشک های ضد تانک آمریکایی مدل جاولین و موشک های ضدهوایی مدل استینگر را به اوکراین ارسال می کنند. ایالات متحده که از قبل شروع به ارائه تجهیزات نظامی بسیار بیشتری به اوکراین کرده است، طبعاً به این کار ادامه خواهد داد. البته عملیاتی شدن اینها نیازمند زمان است تا نظامیان بلد شوند از این سلاح ها استفاده کنند. آموزش آنها به این زودی میسر نخواهد شد و ارتش روسیه فعلا دست بالا را دارد.

رئیس جمهور روسیه در مصاحبه ای قبل از حمله گفت: روسیه علاقه ای به اشغال اوکراین ندارد، زیرا در این صورت با یک جنگ چریکی روبرو خواهد شد اما خلاف آن عمل کرد و به شهرهای کیف و خارکف حمله کرد. اکنون این پرسش پیش روی ماست که پس هدف از جنگ با اوکراین چیست؟

روسیه بی دلیل و بی حساب از زور استفاده نکرده تا اینهمه بلایا و تحریم های دنیای غرب و هزینه های گزاف را به جان بخرد؛ لابد اهداف سیاسی مشخص داشته . فهرست خواست هایی که تا کنون مطرح کرده شامل توقف کامل گسترش ناتو، محدودیت استقرار موشک های میان برد و کوتاه برد و پایان همکاری دفاعی آمریکا و ناتو با اوکراین است.

آیا این حمله و اشغال اوکراین به این خواست ها جامه ی عمل پوشانده ؟

اگرچه مسکوعلاقه مند به گفتگوی گسترده تر در مورد معماری امنیتی اروپا بود و گوش شنوایی پیدا نکرد ، اما توضیح نمی دهد که چرا این قدر مصمم است که اکنون این موضوع را تحمیل کند، زیرا هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه کشورهای دیگر، از جمله اوکراین، ممکن بوده در آینده نزدیک به ناتو بپیوندند، وجود ندارد. پس ضمن اینکه این کار نمی تواند سرخود و بدون نقشه و حساب کتاب انجام شده باشد هدف از این حمله چه بوده است ؟

پوتین مدت ها به روابط آشتی جویانه چشم دوخته بود ولی حرف دلش را درسخنرانی افتتاحیه نشست عادی شورای امنیت روسیه راجع به اوکراین زد و کیف را به “پاکسازی محیط سیاسی” متهم کرد و گفت که اوکراین “به آرامی اما پیوسته در حال تبدیل شدن به ضد روسیه است. » ایجاد مشکلات برای روس های اوکراین که دولت محلی از کابرد زبان روسی منعشان کرده، بر مشکلات افزود. .

آیا همه ی این عوامل موجب شد که مسکو به این نتیجه برسد که اگر هزینه های عدم اقدام به هزینه های استفاده از زور بچربد باید دست به یک حمله ی تنبیهی بزند؟

در این صورت اگر روسیه بخواهد برای مدتی طولانی در اوکراین بماند، افزون بر تحمل هزینه های سرسام آورباید پیه جنگ شهری و چریکی را به تن بمالد که همان باتلاقی می شود که در افغانستان گرفتارش کرد. بویژه آن که ارسال مزدوران داعشی توسط ترکیه به اوکراین در دستور کار قرار دارد.

ترکیه قبل از جنگ نیز با فرستادن پهباد به اوکراین همراهی خود را با اهداف آمریکا نشان داده بود. این پهبادها در شکل دهی ارتش اوکراین و در حملات به دونباس نقش داشته است.

داعشی ها در جنگ شهری کارآزموده اند و در مجاورت گروه های افراطی می توانند آسیب های جدی به روسیه وارد کنند. بسیاری از گروه های افراطی که به خوبی سازماندهی شده اند در اوکراین فعال هستند و به ترور و پاکسازی قومی باوردارند. «سوبودا»، حزب «سپاه ملی» و تعداد زیادی گروه های افراطی کوچکتر نیز وجود دارند که هر یک از چند ده تا چند صد عضو دارند.

روسیه نیز متقابلاً می خواهد از سربازان چچن در این جنگ استفاده کند. پس آیا روسیه به جنگی طولانی فکر می کند؟

کارشناسان قتصاد ذخایر طلا و ارز خارجی روسیه را خوب و بالاتر از سال های 2014-2015 می دانند ولی هزینه جنگ بالاست و تا کی میتوان از عهده اش برآمد، معلوم نیست. مگر اینکه بگوییم روسیه در این مدت کوتاه موفق شده زیرساخت های نظامی اوکراین را نابود کند و لزومی به ماندن نمی بیند و برمی گردد؛ در این صورت باید دید روسیه به چه چیزی دست یافته است؟

هنوز هدف این جنگ با توجه به فجایع رقت بار انسانی برای مردم اوکراین و تجزیه کشور و عواقب وخیم اقتصادی برای روسیه معلوم نیست و معلوم نیست که تحول جریان در روزهای آینده، موضوع را روشنتر کند. متأسفانه محتوای یکسر تبلیغاتی رسانه ها نیز گرهی از کار نمی گشاید و فقط فضای تبلیغاتی مسموم و دو قطبی ماجرا را تشدید می کند.

چهارشنبه ، ۱۱ اسفند ۱۴۰۰

02 – 03 – 2022