هنر و ادبیات

مرگ در هر حالتی تلخ استاما مندوستتر دارم که چون از ره در آید مرگدرشبی آرام چون شمعی شوم خاموشلیک مرگدیگری هم هستدردناک اما شگرف و سرکش و مغرورمرگ مردان مرگ در میدانبا تپیدن های طبل و شیون شیپوربا صفیر تیر و برق تشنه شمشیرغرقه در خون پیکری افتاده در…

ای ای نبهرگان ! که نمادین ظلمتید! اندوه آیتان به آکفت** مبتلا ! جهال زن ستیز مسرت گریز دهر ! هرگز ندیده خلق شما را عنایتی ! یا در خلاص کار دمی را کفایتی ! گیرم که در عقیله ی ***صد کار نابکار از نو نمایشی ز رذالت عیان کنید…

منتشر شده در روزنامه‌ی «لیبراسیون» به تاریخِ ٢٥ ژوئن ٢٠٢٢‏ عکس از «ماری روژ» یادداشتی کوتاه  بنفشه ازپاریس ـ مثل همیشه ـ لطف کرد و این بار، لینک روزنامه های لوموند و لیبراسیون را فرستاد برای من. دیروزـ سه شنبه 28 ژوئن ـ  صفحه های لوموند و لیبراسیون را کپی…

به مناسبت انتشار اینترنتی کتاب‌هایش در باشگاه ادبیات بد نیست با گزارشی کوتاه از آنچه تاکنون منتشر کرده‌ام آغاز کنم تا خوانندگان آشنایی مختصری درزمینۀ کارنامه شعری اینجانب به دست آورند!ابتدا بگویم که از کودکی و نوجوانی یعنی از زمانی که خواندن و نوشتن در حد دوران ابتدایی را نسبتا…

به تماشا نشستن آثارخوشنویسی استاد ابولقاسم شمسی دربرون مرزها جایی که زبان وشعر فارسی درزندگی روزمره بناچار پشت زبان دیگری پنهان است سیری ناپذیر است.گرچه درباره اش نوشتن بازگشتی است به شعر و زبان فاخر مادری که درعمق ذهن و روح هر پارسی زبان نهفته است.نورباران کلمات، شادی حروف با…

( بخش پایانی) از جمله سخنرانان شب ششم، محمد علی مهمید بود که در ربط با « ارمانگرایی در شعر پارسی» به تفصیل سخن گفت. سخنان محمد علی مهمبد، بسیار ادیبانه و فنی بود.آقای مهمید گرچه کلامش را در ربط با آزادی شروع کرد و با بهره جستن از شعر…

در مهرماه سال 1356شمسی، به پیشنهاد کانون نویستدگان ایران و موافقت دکتر هانس بِکِر( مدیر انستیتو گوته در ایران) به مدت 10 شب، در باغ سفارت آلمان در تهران، جلسات شعر خوانی و سخنرانی برگزار شد.دراین برنامه که قرار بود ،دربستر و در متن مباحث فرهنگی ، به مشکلات شاعران…

وطن در چنگ اهریمن،پریشان است، دل ریش است و افسرده.بسی آزادگان، آزاده اندیشان ایرانی،اسیر این ستم کاران کژ اندیش دل مرده.شماری هم پراکندند،ترک خانه و یارو وطن کردند. خدا و باور و اندیشه بازی شد. ولی ما مردمی خوب و شکیباییم.از پا در نمی مانیم ، با دشمن نمی سازیم.تواند…

از روزن پستوی بقالینور پریده‌رنگ آفتاب آخر پائیزبر زهوار چوبی دیوار پنجه می‌کشید.بقال خرزویلآرنجها نهاده به زانوبا دفتر حسابش پیش روانگار خواب می‌دید. “از مرد و زن بگذار هر کس بر سر جایشچون دله‌های پنیر و حلوارده.هر کس شود سنگینتر از سنگ ترازویشبا تیغه‌ی چاقو برابر کن و اندازه.من هم…