
چشم باز کنید – حسن بهگر
امروز بر همه آشکار است که در یک مقطع تاریخی بسیار مهمی قرار گرفته ایم که سرنوشت ایران وهست و نیست آن مطرح است . این را همه می دانند و حاکمان بیشتر و بهتر از همه می دانند. اما مشکل این جاست که حاکمیت دوپارچه است و سبب آن جنگ قدرتی است که مدت هاست در داخل رژیم جریان دارد. این جنگ با غرق شدن رفسنجانی در استخر سعدآباد به اوج خود رسید. دست پروردگان رفسنجانی برای گرفتن قدرت حاضرند همه گونه امتیاز به آمریکا بدهند. در این میان سهم و نظر خامنه ای ملحوظ نیست و در شرایطی که دشمن خونخوار کمر به ویرانی ایران بسته، بخش خوشخیال برای دفاع از کشور متحد نمی شود و حتا پس از جنگ 12 روزه به زدوبند پنهان ادامه می دهد و به وعده های غرب دلخوش است در حالی که در این شرایط خطیر باید به فکر جدی یکپارچه کردن حکومت باشد. هر ساعت و هر دقیقه امروز باید مصروف نزدیک کردن عمل به نظریه ی دفاع از کشور باشد و بدین منظور محدود کردن و راندن نیروهایی که در این امر اخلال می کنند بسیار حیاتی و الزامی است.
ما تجربهُ جنگ 12 روزه ای را داشته ایم که نشان داده کشور از نظر امنیتی شکاف های بسیار مهمی دارد. رهبران نظامی کشور در این عملیات درو شدند. این آزمایش سختی بود و بهای سنگینی پرداخت شد و اگر غفلت شود خاک کشور را به توبره خواهند کشید و خانمان ها و جان های بسیاری لطمه خواهد دید.
در مرحله نخست باید چاره ای برای جناح دزدان و چپاولگرانی که ناسازگاری با هدف موجودیت ایران دارند و به فکر نجات سرمایه های بادآورده خود هستند و به خیال خام حاضرند همه کشور را در طبق اخلاص به آمریکا و اسراییل تقدیم کنند اندیشید و به ویژه در رأس آن باید فکری به حال پزشکیان کرد. این پان ترکی که برای گرفتن رأی بیشتر انتخاباتی بالا برده شد. صدمات ناشی از سخنان و تصمیمات این شخص که برخلاف همین قانون اساسی هم هست، بی حد و حساب است و باید هر چه زودتر محاکمه و مجازات شود.
دادن اختیارات فدرالی به استانداران برخلاف قانون اساسی، به استقبال خواست دشمنان ایران برای تکه پاره کردن کشور رفتن است و متاسفانه بی توجهی و بی عملی قوه قضاییه و حتا مجلس بعنوان قوه مقننه و در رأس همه آنها خود خامنه ای به این نقض آشکار قانون اساسی شگفت انگیز است . کار بدانجا کشیده که امروز شاهد آن هستیم که این شخص در مقام ریاست جمهوری گشایش مسیر سیونیک یا زنگه زور را موضوعی «جزئی» می خواند. پروژه ی خطرناکی که برای حذف نقش ژئوپلیتیک ایران تدارک دیده شده و موجب خفقان ترانزیتی گردیده و کشور را از نقش راهبردیاش محروم میسازد. او قبل از جنگ 12 روزه لایحهُ الحاق به معاهده ممنوعیت یا محدودیت کاربرد برخی سلاحهای متعارف را به مجلس با قید دوفوریت برده بود که خوشبختانه تصویب نشد. کشوری که در معرض حمله و جنگ است، به دست خود امکانات تسلیحاتی اش را مجدود نمی سازد.
چگونه می توان ساکت نشست که دشمنان ایران و موجودیت آن بر رأس قدرت نشسته باشند و با سرنوشت ایران بازی کنند؟
واقعیات امروز حکم می کند که معقولانه رفتار کنیم و بیاد بیاوریم که بر سر عراق ، لیبی و سوریه چه آوردند، غزه هم که جلوی چشم همه هست . اسد اگر چند سال قبل دست به اصلاحات می زد امروز بر سر قدرت بود. خامنه ای گاهی از یک عاشورای دیگر نام می برد. این عاشورا نابودی 72 تن نیست. این عاشورا نابودی یک کشور چند هزارساله است. تا فرصت است چاره ای باید اندیشید. حکومت با مسئولیتی که دارد حق ندارد در مقابل خطری سرنوشت ساز با سهل انگاری رفتار کند.
اکنون هنگام تصمیمی تاریخی است. هرگونه به تعویق انداختن اجرای تصمیمات لازم و لاقیدی در برابر تهدیدها، خطرات سهمگین و غیر قابل جبرانی همراه خواهد داشت.
شنبه – ۱۱ مرداد ۱۴۰۴
Saturday 02 August 2025