حیات کدام گونه را حفاظت کنیم؟- حسن بهگر

دوست عزیزی که سابقه ی درازی در فعالیت های حفظ محیط زیست و مخالفت با انرژی اتمی دارد از موضع من دال برموافقت با دست یافتن به  بمب اتمی ایران شگفت زده شده و بر من خرده گرفته که این موضع  به نفع بشریت و محیط زیست نیست و نباید با افکار روشنفکری مانند تو هماهنگی داشته باشد. استدلال های من مبنی بر خطرناکی اوضاع فعلی و تهدید جنگ و اینکه این بمب فقط برای بازدارندگی است واین نصیحت را باید به کشورهایی کرد که صدها بمب اتمی را انبارکرده اند و دیگران را تهدید می کنند او را قانع نکرد اما مرا به فکر انداخت که همواره بین مواضع روشنفکران و کسانی که فرمان سیاست را در دست دارند اختلاف هست و اگر روشنفکری به حکومت رسید و پایش را درجای سفت زمین گذاشت باید تن به واقعیت داده و با دنیای روشنفکری خداحافظی کند  و طعن و نفرین را به جان بخرد.

من به مباحث محیط زیست وارد نیستم ولی تصور می کنم باید کشوری موجود باشد تا بعداً بتوانیم به حال محیط زیست آن هم فکری بکنیم . اکنون می بینیم که برای هستی و موجودیت ایران نقشه کشیده اند و ایرانی را باید جزو گونه های در خطر انقراض فهرست کرد، پس لازم دیدم کمی درمورد سلاح اتمی به عنوان بازدارندگی مطالعه کرده و نتایج را به داوری بگذارم .

پس از شکست نازیسم و فاشیسم در جنگ دوم جهانی ، ایالات متحده بعنوان کشوری دموکرات مبارزه علیه کمونیسم را شروع کرد. اما ایالات متحده در پایان کارنامه جنگی خود برگی ننگین و  سهمگین بجای گذاشت که آن هم بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی بود.

آن زمان آمریکا با توسل به لیبرال دموکراسی آنچنان اعتباری داشت که انسان های بجان آمده ازاستبدادهای گوناگون را به سمت خود جلب می کرد ولی نگرانی از کاربرد مجدد بمب اتمی همه را به فکر واداشته بود و دانشمندان عمداً و مخفیانه نسخه ی ساخت بمب اتمی را در اختیار اتحاد شوروی قرار دادند تا بدین ترتیب تعادل و بازدارندگی ایجاد کنند.

چنانچه دیدیم از پایان جنگ دوم جهانی تا فروپاشی شوروی هر دو طرف با وجود داشتن اسلحه ی گوناگون اتمی از آن استفاده نکردند. هریک از طرفین اگر از بمب اتمی استفاده می کرد باید هزینه گزافی پرداخت می نمود که نابودی کامل خودش بود.خطر بمب اتمی چیزی نبود که فراموش شود و ممکن است به نابودی سیاره ما و بشریت ختم شود به همین سبب جنبش هایی برای مقابله با کاربرد بمب اتم راه افتاد اما در این مدت کم کم کشورهای اروپایی و چند کشور دوست و هم پیمان از هر دو بلوک به سلاح اتمی دست پیدا کردند. آنچه که در خاورمیانه رخ داد بسیار غیر عادی بود و آن مسلح شدن یک کشور کوچکی بنام اسراییل به بمب های اتمی بود که و این سیاست که هیچ کشور دیگری نباید در برابر آن قد علم کند. دیدیم که در همین راستا عراق و لیبی بمباران شدند و تاسیسات اتمی آنها نیز ویران شد.

مسلح شدن ایران به این سلاح در شرایط فعلی لازم است زیرا اسراییل غیر قابل کنترل و بسیار ددمنش است و به هیچ قانون و پیمانی پایبند نیست و موجودیت ایران را تهدید می کند. اگر قرار بر خلع سلاح اتمی در منطقه باشد که منطقی هم هست، این کار مستلزم مشمول شدن اسراییل است که می دانیم تقریبا محال است.

اما در سطح گسترده جهانی اوضاع وخیم تر از سابق است . آمریکا عظیم ترین زرادخانه اتمی را دارد و روسیه هم کمابیش در همین سطح قرار دارد و چین را هم باید بحساب آورد به ویژه که آمریکا طالب جنگ با این هر دو کشور است. در این اوضاع آشفته آمریکا با ساختن بمب های اتمی تاکتیکی در حقیقت آن را جایگزین سلاح های متعارف کرده است، تغییری اساسی در منظره ایجاد کرده، یعنی آستانهُ استفاده از سلاح اتمی را که قرار بود فقط در صورت بروز تهدید حیاتی برای ایالات متحده صورت بگیرد، پایین آورده و به سطح سلاح های متعارف رسانده است. به این ترتیب کشورهای دیگر از جمله روسیه نیز به همین راه سوق داده خواهند شد. در حالیکه این مقاله را می نویسم صحبت از استفاده یک بمب اتمی تاکتیکی توسط اسراییل در منطقه طرطوس سوریه است و تصاویر آن از برخی رسانه ها پخش شده است .

بدین ترتیب جنبش های ضد انرژی هسته ای امروز از نفس افتاده اند و بسیاری از کشورها با توجه به تهاجم آمریکا پس از 11 سپتامبر در صدد تهیه بمب اتمی هستند تا از خود محافظت کنند. بدین ترتیب آرزوهای خوب و انسانی و هوادار حفظ محیط زیست قابل تحقق نیست . اروپا برق ندارد و نیروگاه های هسته ای دوباره در آلمان و سوئد بکار افتاده است و توربین های بادی در سوئد جمع آوری می شوند و نیروگاه های خورشید اهمیتی حاشیه ای پیدا کرده اند. اکنون  دنیای فعلی ما بازیچه سیاستمدارانی جنگ طلب شده است که باید به فکر حفظ جان بشریت باشیم تا محیط زیست . بازماندن بشر همیشه بر حفظ حیات دیگر گونه های حیات تقدم داشته است. در حقیقت چیزی تغییر نکرده.

یکشنبه – ۹ دی ۱۴۰۳ ​

Sunday – 2024 29 December