هرگز به این غروب باز نمی گردم !-فرزین عدنانی
هرگز باین غروب باز نمیگردم !
صبح ترا میخواهم .
میدانم !
بی نشانه طلوع میکنی .
چشمانم بارقه ی انتظار !
سوختم در کوره ی این ” برکات “
گداختم در تنور این اوهام .
همچنان نگران !
همچنان امیدوار،
تا پیدایش طلیعه ی روز !
بر کوی وبرزن ، در و دیوار ،
تا روییدن هرچه گل
تا پژمردن هرچه خار !
