Home آرشیو هپلی گوگول و هپلی
آرشیو هپلی - تازه ها - هپلی - آگوست 7, 2020

گوگول و هپلی

آقا یکی از اجداد بنام میرزا علی اکبر صابر که از محیط بسته و مذهبی اردبیل به باکو سفر کرده بود با دیدن مهرویان بی حجاب که در رقص و معاشرت آزادند، شعری سروده بود بنام «ای داد و بیداد اردبیل» ولی داد وبیداد هپلی از نوع دیگری است. آقا داد و بیداد از این تکنولوژی جدید و امان این گوشی زهرماری.

 آقا قبلاً معقول یک تلفن داشتیم و یک عمر ازش کار می کشیدیم و غیر از قبض ماهانه تلفن مشکل دیگری نداشتیم. اما حالا هر ساله مبلغ معتنابهی معادل قیمت 1000 عدد تلفن قبلی را باید به کیسه ی این چشم آبی ها یا آن چشم باریک ها بریزیم و این تلفن را عوض کنیم چون دیگر کار نمی کند (بهتر بگویم دستکاری می کنند که مخصوصاً کار نکند تا یک تلفن دیگر به ما بیندازند).

والله به جدم قسم ، من ضد تکنولوژی مدرن نیستم ولی امان از صاحبان آن که امان مردم را بریده اند. نمونه اش کامپیوتر است. قبلا یک ماشین تحریر داشتیم و تنها گرفتاریمان خریدن یک روبان تایپ بود و یک عمر کار می کرد. حالا یک کامپیوتر می خریم پول خون بابای محترمشان و دایم یا سخت افزارش خراب است یا لنگ نرم افزارش هستیم. از قبل همین خرت و پرت ها عده ای میلیاردر شده اند و هر ثانیه به ثروتشان افزوده می شود ولی میلیون ها آدم اسیر و ویلان و سرگردان مانده اند.

 کاش مشکل به همینجا ختم می شد. پول آدم را می گیرند و هر جا بروی سرک می کشند و خبر دارند و گزارش می دهند. وای به روزی که هپلی وسوسه بشود و به این پریانی که تاب مستوری ندارند و در اینترنت سرگردانند، نگاهی بکند. خدا آن روز نیاورد که سوابق ضبط شده توسط عیال مربوطه کشف می شود و هپلی باید برای مجازات این چشم چرانی اگر سه طلاقه نشود بناچار باید چند شب در راهرو بخوابد. در نهایت دارند خرج جاسوسی از خودمان را از جیب خودمان در میاورند.

 آقا جیب زنی و جاسوسی به کنار. این دستگاه ها که به قیمت خون پدرشان به ما می فروشند نه تنها جاسوسی می کنند، خبرجعلی هم به ما قالب می کنند آنهم طوری که چشم باز کنی می بینی قورباغه را جای فولکس واگن جا انداخته اند.

برای نمونه یکهو می شنوی که بفرموده ترامپ و نتانیاهو یک کشور مظلوم را از صفحه مجازی حذف کرده اند.

غول های بزرگ اینترنتی غربی فلسطین را از نقشه های خود حذف کردند.

چرا راه دور برویم مگر با اینهمه اعتراض ایرانیان هنوز که هنوز است همین غول های اینترنتی کلمه خلیج فارس را بر خلاف تمام قوانین بین المللی فقط خلیج ذکر نمی کنند؟

یا همین دوسه روز پیش مگر گوگل پیام تسلیت وزیر گردن شکسته امورخارجه جمهوری اسلامی برای انفجار بیروت را مبدل به تبریک نکرد؟ البته اینکار فقط ازجهت خیرخواهی و حس صلح طلبی و انساندوستی بوده و گوگل اصلاً قصد بدی نداشته است. خواسته مردم را به هم نزدیک بکند. برای همین است که اخیراً توصیه می شود خبرها را همینجوری قورت ندهید تا رودل نگیرید. گوگل خواسته همه به هم تبریک بگویند.

یک نمونه ی دیگر، به تازگی در شبکه های اجتماعی این عکس با چند خط زیر دست به دست میشود:

« ‏در فروشگاه لباس «زارا» در پاریس فعالان حقوق بشر اتیکت هایی روی محصولات زارا چسبانده‌اند که روی آنها نوشته: این محصول ساخته کار یک برده « مسلمانان اویغور» در چین است و خرید آن به مثابه کمک و همکاری در نسل کشی اویغورهاست‌»

خوب آدم واقعا دلش به درد می آید و از خیر خرید این شلوار محصول برده داری می گذرد. ولی اگر کمی فکر کند این سؤال پیش می آید چطور از میان همه ی بردگان عالم در پاکستان و بنگلادش و غیره که دایم محصولاتشان به غرب صادر می شود، این بار ایغورها مطرح شده اند؟ تازه معلوم نیست از کجا فهمیده اند که این تنبان ساخت اویغورستان است.

خوب که نگاه کنید می بینید اختلاف چین و آمریکا مسأله ی اصلی است. ایغورها در چین مسلمان هستند و برخی از آنها با گرایش های افراطی اسلامی در گروه داعش عضویت دارند و چشم امید آمریکا برای از هم پاشاندن چین به آنها دوخته شده است، همانطور که به مسلمان های چچن در روسیه امید مشابه دارد.

چین برای پرهیز از فتنه های خارجی اقدام به اسکان ایغورها در جاهای گوناگون کرده  و این کار از نظر رسانه های غربی «نسل کشی» لقب گرفته است. همانطور که تظاهر کنندگان هنک کنگ حقانیت دارند و مبارز خوانده می شوند و تظاهر کنندگان داخل آمریکا مشتی بیکاره و معتاد و غیره لقب می گیرند.

امیدوارم این عرایض هپلی بهانه ندهد به لات و لوت های اینترنتی که او را به طرفداری از چین و روسیه و جمهوری اسلامی متهم کنند. مسأله خبررسانی صحیح و درست و بدون دستکاری و متعادل است. جعل خبر کار نادرستی است و از آن گذشته خدا رفتگان ما را بیامرزد، بیخود نبود که ضرب المثل یک بام و دو هوا را به یادگار گذاشتند.

از اول که این داستانها راه افتاد، هی به ما گفتند که این مجازی است، آن مجازی است، آخرش هم گفتند این دنیای مجازی است. فکر میکنم چند وقت دیگر بگویند آن دنیایی را که ما به آن عادت داشتیم، منحل کرده اند و ما بمانیم و این یکی. قسمتمان از واقعیش همین حکومت اسلامی شد، از مجازیش هم که این بدبختی است. قدیم می گفتند دو دنیا هست، وقتی مردید از عالم فانی میروید به عالم باقی و آنجا همه چیز درست است. حال در عین زندگی از عالم واقعی رفته ایم به عالم مجازی که ماشاالله از اولی بدتر است. نمیدانیم به کجا پناه ببریم.

hapali@iranliberal.com

۱۷ اَمرداد ۱۳۹۹

2020-08-07