به که خدمت می کنید؟- حسن بهگر

رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی ایران علی اکبر صالحی  در مصاحبه ای در باره ی توانایی ساخت بمب اتم در ایران، بمب اتم را به خودرویی تشبیه کرد که ایران قطعاتش را دارد اما برای امور دیگری استفاده می کند. پس از آن طبق معمول در جمهوری اسلامی اظهار نظرهای غیر مسئولانه مسئولین مختلف رواج یافت. محمودرضا آقامیری، رئیس دانشگاه بهشتی روی آنتن تلویزیون گفت: «طبق فتوای رهبر انقلاب ساخت بمب اتم حرام شرعی است، اما اگر نظر و فتوای ایشان تغییر کند، ما توانایی ساخت بمب اتم هم داریم. کریمی قدوسی نماینده مجلس و سپاهی پیشین هماهنگ با روزنامه بیلد آلمان هم آواز شد که ؛ ایران به زودی به بمب اتم دست خواهد یافت!

اولریش شلی، مدیر مرکز مطالعات امنیتی پیشرفته استراتژیک آلمان گفت ایران در آستانه ی ساخت بمب هسته‌ای قرار دارد و ممکن است ظرف چند هفته به آن دست پیدا کند و سایت العربیه و دیگران هم به سهم خود این شایعات را دامن زدند و بازارش را داغ کردند ولی روزنامه واشنگتن تایمز یک قدم جلوتر گذاشت و احتمال داد که ایران ممکن است در حال حاضر پنج بمب هسته ای داشته باشد!

نتیجه چنین کاری افزون بر جنجال بین المللی و نگرانی برخی کشورها ، افزایش تحریم ها و فشار بیشتر آزانس انرژی اتمی برای بازدید بیشتر و سخت تر چیز دیگری نخواهد بود.

گفتن این سخنان برای نتانیاهو یک مائده آسمانی است که بتواند بخورد نئوکان های آمریکایی و مدیای جهانی بدهد. هشدارها از هر سو روانه است که در شرایط جنگ اسراییل با مردم فلسطین در غزه  اگر دولت بایدن در برابر ایران کوتاه بیاید نمی توان جلوی تندورها را در منطقه گرفت .

از روزی که سازمان مجاهدین برای اولین بار اسناد تأسیسات هسته‌ای ایران را فاش کرد تا به امروز ایران افزون برتحمل هزینه های مالی  سرسام آوری که بیش از 7 میلیارد دلار برآورد می شود و  دشواری ها و مصایب و سختی های بسیاری که تحمل کرده هر روز با مشکل تازه ای روبرو شده است تا آنجا که برخی از دانشمندان هسته ای ما توسط عمال اسراییل ترور شده اند . حال با داشتن چنین تجربیات تلخی این بی پروایی و ماجراجویی ها چه معنی دارد؟

ندانم کاری و اهمال در جمهوری اسلامی که برخی از آنها تا مرز خیانت پیش رفته است یکی دوتا نیست معلوم نیست کی پایان می پذیرد. برای نمونه نتانیاهو هر دشمنی و عدواتی که با ما کرده در یک مورد ناخواسته خدمت بزرگی کرد و آن مجبور کردن ترامپ برای پاره کردن قرارداد برجام بود. تفاهم نامه ای ذلت باری که امضاء کننده اش در مقام وزیر امورخارجه اعتراف کرد متن آن رانخوانده امضاء کرده است ولی در عوض در پشت آن برای دوست عزیزش عباس آقا به رسم یادگار خطی انداخته است. 

ایران با توجه به تهدیداتی که از هر سو متوجه اش است و با توجه به مجهز بودن کشورهایی چون پاکستان ، هند و اسراییل به سلاح اتمی شاید نیازمند چنین سلاحی به عنوان بازدارندگی باشد. جنگ 8 ساله با عراق و حمله اخیر اسراییل  و تهدیدات دایم حاکمان این کشورهمه بر لزوم آن تاکید دارد ولی  تا آنجا که می دانم هر کشوری تا زمانی که بمب هسته ای را آزمایش و منفجر نکرده آن را علنی نکرده است ولی این از شاهکارهای رژیم جمهوری اسلامی است که از انداختن کشور و مردم به بلا و بحران باکی ندارد.  هنوز پس از 45 سال در این کشور که هر شهروندی را به گفتن یک حرف یاوه برایش اتهاماتی از قبیل ضد امنیت ملی و تشویش اذهان عمومی و غیره می سازند و به صلابه می کشند یک نظم و نسقی برقرار نشده است که مسئولان مربوطه در اموری که مربوط به آنها نیست دخالت نکنند و حرف یومیه شان را از روی عقل و فراست و تدبیر بزنند و ملت و کشور را به دام بلا گرفتار نکنند.

سلاح هسته ای تنها مزیتی که دارد بازدارندگی از حمله خارجی است وگرنه بر خلاف تبلیغات برخی مغرضان در مقابله با معترضان داخلی نقشی ندارد. هیچ ایرانی خواهان بقا و موجودیت ایران نمی تواند مخالف وسایل دفاعی کشورش باشد منتها بقول معروف هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.

 مقاله واشنگتن تایمز در پایان از ذکر این منطق غافل نمانده است که اگر هم ایران توانایی دست یافتن به بمب هسته ای را داشته باشد «می‌تواند وضعیتی بسیار شبیه به وضعیت آمریکا و روسیه در دوران جنگ سرد ایجاد کند که  در این  بن بست مبتنی بر تخریب تضمین شده دوجانبه از حمله به یکدیگر اجتناب کنند و شاید این در نهایت به صلح منجر شود.»*

دوشنبه – ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳

2024-04-29

•      https://www.washingtontimes.com/news/2024/feb/19/does-iran-already-have-nuclear-weapons/