دوام ایران چگونه تضمین میشود- حسن بهگر
دست انداختن ملاها برحکومت که طبق روایات شیعه باید از آن امام زمان باشد، خیانت به امام زمان و شیعیان است زیرا بنا بر همان روایات هر حکومتی بجای حکومت صاحب الزمان بنشیند غصبی است. با این اندیشه هرگز بین دولت و ملت پیوند محکمی برقرار نمی گردد و این بیگانگی از روز اول حکومت اسلامی تا به امروز دوام دارد.
مشهور است که خردمندی به ناصرالدینشاه پیشنهاد ساختن ارابه ای توپدار کرد تا هنگام جنگ با دشمن مانند جنگ با روسیه در زمان فتحعلیشاه بخشی از کشور ازدست نرود. شاه پاسخ داد «ما جز با رعیت خود با کسی سرجنگ نداریم و به اندازه ی آنها هم توپ داریم.» همین هوشمند کتابی نوشت در باره ی قانون و امین السلطان مانع شد و به شاه هشدار داد که « این کتاب استقلال دولت و سلطنت را منافی است و امر بدست ملت می افتاد.» (1)
همین سیاست در جمهوری اسلامی ادامه یافته است . اگر برای هر امر بدیهی روزمره جوابی ندارند ولی برای سرکوب مردم همه گونه وسایل و تجهیزات آماده است آن هم حکومتی که مدعی است ارجانب خدا حکومت می کند . خدا چه نیازی به حکومت دارد؟ آنهم خدایی که از برآوردن نیازهای اولیه مردمش عاجز است و فقط جواب هر سخن حقی را با گلوله و شکنجه و زندان می دهد.
وقتی به مردم به چنین چشم بیگانه ای نگریسته شود الفتی بین مردم و حکومتگران پدید نخواهد آمد. مردم نیز آن پیمان و همبستگی را بایکدیگر نخواهند داشت و این بهترین هدیه به بیگانگان است تا نفاق بین آنان بیندازند و به مقاصد خود دست یابند.. ما همبستگی بین دولت و ملت را شاید فقط در زمان کوتاه نخست وزیری دکتر مصدق تجربه کردیم . تا آنجا که یادم می آید مردم به ماموران دولت اهل ظلمه می گفتند و حتی حقوقی که آنان می گرفتند مورد شک شرعی بود.
کسروی در این مورد که آنان خود را جانشین امام ناپیدا می دانند می گوید: [ با همین عنوان مردم را زیر دست خود می پندارند و از ایشان زکات و مال امام می گیرند، از آن سوی دولت را«جائر» و «غاصب » شناخته به مردم چنین می آموزند که تا توانند مالیات نپردازند و فرزندان خود را به سربازی نفرستند،اگر پول دولت به دستشان افتاد « با اجازه علما» بدزدند. ](2)
جمهوری اسلامی از روز اول بر سر کار آمدن، پیوستگی و وحدت ملی را هدف گرفت و هویت ایرانی را منکر شد و ایرانیان را نه فقط با ادیان و مذاهب گوناگون بلکه حتی در دل مذهب شیعه برابر هم قرار داد. پیوستگی ملی که طی هزاران سال همزیستی بوجود آمده بود جایش را به نفاق داد و با دخالت بیگانه ندای جداسری نیز شنیده شد.
امروز حتا پس از نزدیک به نیم قرن حکومت، ملایان نفهمیده اند که اصول سازماندهی و حکومت داری نوین شیوه ای است مدرن که غربی ها ابداع کرده اند. آنها با رندی آخوندی و از روی ناچاری شکل آن را پذیرفته اند و محتوایش را برگردانده اند به ۱۴۰۰ سال پیش. در قرن بیست و یکم همچنان سنگسار می کنند، دست و پا قطع میکنند و به زور بر سر زنان حجاب می کنند و…
ظاهراً تفکیک قوا و مجلس را پذیرفته اند ولی هرسه قوه را ولی فقیه اداره می کند. ولی فقیه یا امام در حقیقت همان خلیفه است. بنا بقول کسروی امامان چون جرأت نمی کردند که در زمان حکومت خلفا خود را خلیفه بنامند لقب امام بخود داده بودند. در حقیقت اگر ظواهر امور را کنار بگذاریم، جمهوری اسلامی یک نوع خلیفه گری است که قانون اساسی نوشته که فقط حقوق ولی فقیه در آن منظور شده است. همه کاره است و مسئولیت هیچ کاری را هم بعهده نمی گیرد. سازمان حکومتی هنوز درهم برهم است و هنوز معلوم نیست ولی فقیه موافق برجام بوده یا نه.
عالم و متخصص نمی خواهند و مؤمن و معتقد می خواهند. در داخل، مملکت را به ترتیبی که می بینیم اداره می کنند ودر خارج هم هر قراردادی می بندند مایه ی ننگ است.
دولت قاعدتاً باید استقلال کشور را حفظ کند و حافظ جان مردم باشد و حقوق ملت را رعایت کند و معیشت مردم را اداره کند. ولی ج. ا قاتل مردم است و از تمامی ثروت کشوربهره می برد و تازه خمس و ذکاتش را هم جدا می گیرد. اما با این همه به فکر مردم نیست و سودای صدور انقلاب دارد و اصرار بر تبلیغ تشیع و استقلال کشور را هم به خطر انداخته است.
با این شیوه ی حکومت و دامن زدن به تفرقه بین ملت و دولت کار به سامان نمی رسد و استقلال کشور و تمامیت ارضی را هم به خطر افتاده است.
چاره ی تضمین حیات ایران کوتاه کردن دست ملایان از حکومت است. این سخن تازه ای نیست ما از متفکران دوره ی مشروطیت امثال میرزا فتحعلی را داشتیم که پشتیبان سرسخت « قانون اساسی عرفی غربی… و تفکیک مطلق سیاست و دیانت »(2) بود. حرفش هنوز تازه است و چاره ی امروز ما.
۶ مهر ۱۳۹۹
2020-09-27
—
(1) کرمانی، ناظم الاسلام – تاریخ بیداری ایرانیان، تهران، بنیاد فرهنگ ایران / 1346 رویه 146/147
(2) بهاییگری شیعه گری ، صوفی کری -کسروی – احمد- انتشارت مهر رویه 189
(3) آدمیت – فریدون – اندیشه های آخونده زاده رویه 154
