Home ستون آزاد آرشیو ستون آزاد تکذیب امضاء یا پس گرفتن آن؟ مسئله این است-رها جنیدی

تکذیب امضاء یا پس گرفتن آن؟ مسئله این است-رها جنیدی

در هیاهوی فراگیری بحران کرونا در جهان، بیانیه ای موسوم به بیانیه همبستگی و ائتلاف فعالان سیاسی و مدنی، توسط جمعی از مخالفان حکومت ایران، منتشر شد.
در این بیانیه، به مطالبات مطرح شده جریان مخالفان – از جمله برگزاری همه پرسی و انتخابات آزاد، سالم وعادلانه برای تشکیل مجلس موسسان- که وجه مشترک همه جریان ها و گروههای سیاسی خارج از ایران است، اشاره شده است.
با این حال چندین ساعت پس از انتشار، نزدیک به 10نفر از فعالان سیاسی چون الهه بقراط، رامین پرهام، امیر حسین اعتمادی، بهزاد مهرانی، ساقی لقایی و … البته برخی از اعضای گروه سیاسی فرشگرد، از امضای چنین نامه ای اظهار بی اطلاعی کردند و بیانیه مذکور را واقعی ندانستند.
به عنوان یک مخاطب، می پذیرم که صِرف تکذیب اقدام از سمت یک شخصی که دیگری او را متهم به کاری کرده، بر محق بودن وی کافی است. یعنی اتهام،درست نیست.
اما به عنوان یک تحلیل گر حق دارم سوالاتی را که در نتیجه ابهام به وجود آمده از این اتفاق به ذهنم رسیده را بپرسم.
سوالی که پیش می آید این است که اگر بیانیه مذکور جعلی است چرا فقط برخی امضاء خود را تکذیب کرده اند، ولی برخی دیگر هم چنان سکوت پیشه می کنند؟
فارغ از صحت و سقم صدور چنین بیانیه هایی، دلیل اِعراض برخی از فعالان سیاسی از امضای بیانیه های کذایی را می توان درلابه لای سطور و بندهای آن جستجو کرد که با چهارچوب ذهنی آنان هم خوانی ندارد.
در این بیانیه نیز ضمن اشاره به خواسته های مشروع مردم ایران، به بندی اشاره شده که غیرمنتظره است.” حق تعیین سرنوشت برای اقوام در ایران، برابری حقوق شهروندان”.
کسانی که با چنین مفهومی، ” حق نعیین سرنوشت برای اقوام در ایرانی” آشنایی دارند به خوبی متوجه می شوند که از این الفاظ بوی “جدایی” به مشام می رسد.
امضاء شخصیت های مختلف با گرایشات متفاوت سیاسی در پای این بیانیه چندان عجیب نیست. عجیب آن جاست که نام کسانی دیده می شود که خط قرمز اصلی یک ایرانی – استقلال و حفظ تمامیت ارضی- را درنوردیده باشند.
برخی از آنها مانند عبدالستار دوشوکی، حسن شریعتمداری یا ضیاء صدرالاشرافی از گروههای تجزیه طلب قومی هستند که تحت عنوان حمایت از فدرالیسم، در این زمینه سال هاست فعالیت می کنند. بنابراین حضور آنها در کنار کسانی که قائل به استقلال خاک ایران هستند اصلا معقول به نظر نمی رسد.از این رو، می توان حدس زد چرا امضاءکنندگان بیانیه، امضای خود را تکذیب کرده اند.
به نظر می رسد حضور چهره های تجزیه طلب در پای بیانیه، در آخرین لحظات انتشار آن قطعی شده باشد و تکذیب کنندگان از این اقدام آگاه نبودند.
با این فرض، سوال دیگری که پیش می آید این است که چرا باقی امضاءکنندگان، حاضر نیستند امضای خود را پس بگیرند؟

رها جنیدی
1399/01/28