تجارت زیره- رامین کامران
فعالیت های اپوزیسیون ایرانی انواع و اقسام دارد و البته اکثر آنها بی ثمر است. ولی اخیراً گونۀ جدیدی به اینها اضافه شده که تا به حال سابقه نداشته است.
شاهدیم که گروه هایی از سلطنت طلبان و در رأسشان رضا پهلوی، باب جدیدی را در مبارزه، یا لااقل تبلیغ گشوده اند که حد اقل اسباب تفریح است. کار از این قرار است که تبلیغات اسرائیلی را به طرفداران این دولت یا اصلاً زعمای خود این دولت عرضه می کنند. چندی پیش، شاهزاده در جمعی از سازمان های یهودی پشتیبان اسرائیل در آمریکا، نطقی کرد در جهت تأیید کامل تداوم و تحکیم تحریم ها وافزودن بر انزوای بین المللی جمهوری اسلامی که البته سال هاست خواست دولت یهود است و از طرف برخی ایرانیان هم جدی گرفته می شود و اینجا و آنجا تبلیغ می گردد. مقصودم از برخی ایرانیان، خدمتگزاران ریز و درشت و بسا اوقات منفرد نو محافظه کاران است که دائم در رسانه ها هنر نمایی می کنند.
مدتی پیش هم عده ای از پهلوی طلبان کاروانی راه انداختند و با سر و بری که چندان با زائران اماکن مقدسه تفاوت نداشت، راهی اسرائیل شدند تا مقابل دیوار ندبه دعایی بخوانند و حاجتی به شکافش بیاندازند و در عین حال مقامات دولت اسرائیل را از مواضع خویش که به عینه از تبلیغات همان دولت رونوشت شده بود، مطلع سازند! وقتی از چاه جمکران دورید، باید بالاخره امامزاده ای پیدا کرد…
طبعاً هر ناظری از خود می پرسد که مقصود از این کار ها چیست؟
اگر بردن خبر است که خبر را به منبعش نمی برند، می برند جای دیگر. پس هدف چیست؟
هدف ظاهراً ابراز ارادت است و نه بیش. ابراز همفکری چاکران با صاحبان قدرت، امر جدیدی نیست و همیشه بوده است. اصرار بر این کار تأکیدی است بر اخلاص و هموار کردن رنج سفر بر خویش هم که مؤید این اصرار است.
می مانند مردم ایران که شاهد این پشتک و وارو ها هستند و قرار است بپذیرند که این اشخاص دنبال منافع و آزادی آنها هستند و برای این است که زحمت می کشند و به راه های دور می روند. تصور نمی کنم که قانع کردن این مردم چندان آسان باشد. اگر می خواهید دل این مردم را به دست بیاورید، بهتر است به خودشان مراجعه کنید و اگر مجیز گو هستید، مجیز خودشان را بگویید.
۱۷ اوت ۲۰۲۱، ۲۶ مرداد ۱۴۰۰