طرح اصلاحات؟-جاماسب سلطانى

حال كه دوباره نوبت به شعبده بازى انتخابات رسيده و اصلاح طلبان، با اين قول كه نظام را ميتوان بدون خونريزى و از درون تغيير داد، سعى ميكنند مردم را پاى صندوق راى بكشند، يك سوال خيلى ساده است كه بايد همه با هم از ايشان (و از خودمان) بپرسيم: براى تغيير چارچوب نظام چه طرحى داريد؟

براى رسيدن به حداقلی از آزادى هاى خصوصى و دست یافتن به آزادى سياسى، چه مراحلى را بايد پله به پله پشت سر گذاشت؟ و چگونه اين مراحل را ميخواهيد طى كنيد؟

آيا غیر از مراحل زير هستند:

١. انتخاب رئيس جمهور اصلاح طلب (با اين فرض كه نه رد صلاحيت شوند و نه تقلبى در انتخابات صورت گيرد)؛

٢. انتخاب مجلسیان اصلاح طلب ( با اين فرض كه مجلسيان نه رد شوند صلاحيت و نه تقلبى در انتخابات صورت گيرد)؛

٣. به راى گذاشتن لايحه هاى اصلاح قانون اساسى (بالفرض محدود ساختن يا حذف اختيارات ولى فقيه يا آزادى حجاب يا جدايى دين از دولت)؛

٤. يافتن اكثريت لازم در مجلس (همان مجلسيانى كه شوراى نگهبان در مرحلهُ اول تایید كرده)؛

٥. موافق بودن شوراى نگهبان با اصلاحات و وتو نکردن لايحه هاى اصلاح قانون اساسى (بالفرض در مورد حذف خود شوراى نگهبان از قانون اساسى)؛

٦. موافق بودن ولايت فقيه با لايحه های اصلاح و ندادن وتو؛

٧. سكوت سپاه پاسداران و عكس العمل نشان ندادن ايشان.

حال هر كه خيال ميكند كه اين مراحل طى شدنى است، بفرمايد راى بدهد. و نه تنها راى بدهد، بلكه این طرح را با ما هم در ميان گذارد تا بلكه ما هم  راى بدهيم. اما هر كه بر اينست كه چنين اصلاحاتى عملى نخواهد شد، يا بايد دست بكار شود و خود را براى انقلاب آماده سازد (گفتم انقلاب، نه جنگ داخلى) يا اگر اهل این کارها نیست حد اقل محترمانه بنشيند خانه و راى ندهد و اساس نظامى را كه با اصل آن مخالف است، تقويت نكند. چون هر كسى كه نمیداند جمهوری اسلامی قرار است چگونه اصلاح شود ولی همچنان راى به امید این اصلاحات می دهد، تنها به عمر اين نظام دوام بخشيده، آزادى مملكت را به تاخير انداخته و با اين كار ناخواسته به كشور صدمه زده.

بله، همچنين شما خوانندهُ محترم اگر به طرح نامعلوم اصلاحات راى بدهيد. 

 جاماسب سلطانى

٧ ارديبهشت ١٣٩٦