عدم برگزاری مراسم محرم در شرایط کرونا عقلانی است- مهسا شیرازی
سخنم را با این جملات شادروان دکتر شاپور بختیار آغاز می کنم : « 72 تن عرب یا اختلاف عقیدتی در یک صحرایی در کربلا کشته شدند ما هنوز 1400 سال در سر و مغز هم می زنیم و می گوییم ای داد ای بیداد آن وقت شما می دیدید که این مهدی که منتظرش بودید می گفتید همین بود که داشت می آمد و این پس شمر که من باشم زد بیرونش کرد . »
حالا نگاهی به شرایط امروز ایران بیندازیم ، آمار کرونا بیداد می کند ، کادر درمانی فرسوده است و در صورت برگزاری مراسم برای 72 تن عرب بدون شک و تردید تعداد بیشتری از مردم ایران قربانی خواهند شد .
ملایان همواره کوشش کرده اند از احساسات دینی مردم برای مقاصد خود یا مقاصد سیاسی بهره برداری کنند .
با نگاهی به تاریخ پیدایش استبداد اسلامی و حکومت دینی روحانیون به خوبی می توان به نقش پر رنگ محرم پی برد 15 خرداد 1342 و سخنرانی خمینی که در تاریخ نگاری حکومت سرآغاز این حکومت خوانده می شود در عصر عاشورا بود . در تمام دوران حکومت محمدرضا پهلوی تاسوعا و عاشورا یکی از نمادهای همکاری دربار و روحانیون بود که شاه اسلام پناه در آن حضور داشت .
در سال 57 و در بحبوحه انقلاب دو روز تاسوعا و عاشورا فرصت مغتنمی برای اعلام حکومت اسلامی شد و مردمی که زیر سانسور نظامی محمدرضاشاهی که امکان دسترسی به فرهنگ بود فاقد تربیت سیاسی بودند و با حضور در آن مهر تأییدی بر حکومت دینی خمینی شدند چنانچه بعدها ابراهیم یزدی در مصاحبه با بی بی سی گفت : « بعد از دیدن فیلمهای تاسوعا و عاشورا بود که امام ( خمینی ) به نیروی رهبری خود پی برد . »
اربعین سال 57 نیز به نوبه خود بر پررنگ تر شدن عنصر دین در سیاست و تشکیل حکومت دینی خمینی کمک کرد با نگاهی به تصاوی و فیلم های آن حادثه و شرایط تاریخی آن روز می توان این نقش را به وضوح پیدا کرد دستاور بیانیه پایانی اربعین 57 چیزی جز به رسمیت شناختن « جمهوری اسلامی خمینی » و رد کردن دولت لائیک شاروان دکتر شاپور بختیار نبود .
در اینجا جا دارد تا جمله معروف خمینی را یاد آوری کنم « محرم و صفر را زنده نگه دارید ما هرچه داریم از محرم و صفر است . » آیا این جمله خمینی چیزی جز اشاره به مسیر تشکیل حکومت اسلامی است .
در جهان امروز یک اصل مهم بخشی از کشورهای جهان را از دخالت کلیسا در سیاست نجات داد و آن اصل لائیسیته بود همان اصلی که شادروان دکتر شاپور بختیار همواره بر اجرای بدون تنازلش تأکید داشت و در سخن آغازین نیز قصدی جز یاد آوری اش نداشت .
شرایط امروز ایران در میان شعله های سوزان ویروس مرگبار کرونا و تأکید آگاهانه روحانیون حاکم بر حکومت بر برگزاری مراسم محرم موضوع مهمی است که باید بر روی آن تأکید کرد .
انتخاب مردم ایران یکی از این دو گزینه است : 1- شرکت کردن در مراسم محرم و مهر تأییدی دیگر بر پیدایش استبداد اسلامی و به خطر انداختن جان ایرانیان . 2- عدم شرکت ، مقاومت منفی و « نه » بزرگ به تاریخ پیدایش استبداد اسلامی و کمک به حفظ جان ایرانی و گامی مهم در جهت پیشرفت ایران به سوی اصل طلائی « لائیسیته » . زمان آن است که به جای دخالتهای دینی و مذهبی در زندگی روز مره مردمان ایران قبول اصل جدائی دین از سیاست عملی شود .
کوتاه سخن آنکه تاریخ و خطای 57 را با شرکت نکردن در مراسم محرم وصفر بار دیگر استبداد اسلامی را تقویت ننموده و تمام مشکلات یکبار با عدم شرکت در این مراسم پیام روشنی را به همان حاکمیت اسلامی برسانیم : « نارضایتی از دخالت دین ، مذهب و روحانیون در سیاست و خواسته روشن برقراری لائیسیته و جدایی دین و مذهب از سیاست . »
سه شنبه – ۱۴ اَمرداد ۱۳۹۹
