اعتماد آسان به دست نمی آید- حسن بهگر
کسب اعتماد مردم برای رسیدن به قدرت سیاسی آسان نیست و نیازمند برنامه ریزی و آمادگی است. احزاب و سازمان های سیاسی باید با صراحت اهداف خود را تعریف کنند زیرا مردم زخم خورده ی ما از سخنان مبهم و دو پهلو بیزارند. با این کار، آمادگی عملی و ذهنی نه فقط برای اعضای یک حزب، بلکه برای مردم علاقمند فراهم می شود تا به یک جریان سیاسی اعتماد کنند و آشکار است که اعتماد تا چه حد برای یک سازمان سیاسی حیاتی و لازم است.
برای نمونه برخی سازمان ها به تصور این که با ساکت ماندن در مورد تمامیت ارضی یا بیان آن با کلمات دیگر که راه را برای تعابیر مختلف باز بگذارد، می توانند به اتحاد موقتی دست یابند، وقت خود و دیگران را هدر میدهند. این کار بجز کلاه برداری سیاسی معنای دیگری ندارد. هر کس چنین کند خیلی زود نیتش آشکار خواهد شد و جز بی اعتمادی بیشتر دستاورد دیگری نخواهد داشت.
عنوان کردن عدم تمرکز بجای فدرالیسم هم یکی از این ترفندهاست که برای همه آشناست. نیازی نیست که بگوییم دولت متمرکز هیچ تعارضی با دموکراسی ندارد چنان که بسیاری از کشورهای دموکرات چون سوئد، فرانسه ، پرتقال و ژاپن هم متمرکز هستند.
سوسیالیسم هم یکی از این کلماتی است که موضوع سؤ استفاده است. باید از مدعیان پرسید که این سوسیالیسم شما چه نوع سوسیالیسمی است . به ویژه از این گروه هایی که سابقه کمونیستی هم دارند و ظاهرا از آن راه کناره گیری کرده اند. اصلاً معلوم نیست که سوسیالیسمشان از چه جنسی است. سوسیال دموکراسی مبتنی بر پارلمان است یا نوع لنینیستی آن ؟
دستهُ دیگر گروه هایی هستند که خواستار گذار مسالمت آمیز هستند ولی با یک حادثه برانداز می شوند و بالعکس…
سازمانی با بیش از 70 سال سابقه گرایشات مختلف از سلطنت طلبی تا لیبرالیستی و سوسیالیستی را درخود جا داده است ولی هنوز نام قدیم خود را حفظ کرده و از آن نمی تواند جدا شود. سازمان دیگری با سابقه ای بیش از 100 سال نمی تواند اختلاف رهبری خود را در 45 سال گذشته حل و فصل کند و صریح موضع بگیرد و سیاست هم این است و هم آن را ادامه می دهد.
اتحادهایی که با ابهام و مسکوت گذاشتن مطالب اساسی صورت بپذیرد ناپایدار است و خواسته و ناخواسته از طرف یکی از طرفها به صورت نردبان استفاده می شود تا در موقع مناسب با گردش به چپ یا راست از هم بگسلد. طبیعی است که این کوشش ها در همکاری عملی به اشکال برخواهد خورد. جمهوریخواهانی که پیمان همکاری با سلطنت طلبان می بندند، چپ هایی که با اصلاح طلبان داخلی نرد عشق می بازند وسکولار و لائیک هایی که با گروه های مذهبی بدون تکیه بر تمایزشان همکاری می کنند از این جمله اند.
برای آشتی دادن گروه ها بدون بها دادن به صراحت و بدون در نظر گرفتن خواست های مردم و منافع ملی موفقیتی در کار نخواهد بود. کلمات را دقیق و بی ابهام به کار ببریم، این قدم اول کار است. تأکید بر حقوق مشترک شهروندی خارج از تعارض های هویتی و قومی برای رسیدن به یک حکومت کثرت گرای دموکراتیک الزامی است .
آدینه – ۲۱ مهر ۱۴۰۲
2023-10-13
