شرحی بر یک مصاحبه کوتاه- حسن بهگر
بیش از 15 سال از اولین مصاحبه تلفنی من با رادیو آمریکا می گذشت که به همت دوستی مصاحبۀ دومی با این رادیو داشتیم.
یادش بخیر مصاحبۀ اولی باتفاق آقای علمداری بود، او در استودیو نشسته بود و من تلفنی از استکهلم شرکت داشتم. آن موقع علمداری اصلاح طلب بود واز خاتمی دفاع می کرد و من برانداز بودم و اکنون او نیز برانداز است منتها با یاری و دخالت آمریکا من بعنوان برانداز مستقل باقی مانده ام.
بعدها آقای دکتر سعید محمودی که تصادفاً این مصاحبه را شنیده بود به من گفت من حدس زدم که دیگر ترا دعوت نخواهند کرد. این گمان استاد به به یقین بدل شد تا دیروز که این مصاحبه انجام شد ولی آن هم متاسفانه کامل پخش نشد.
عنوان اینجانب که «حسن بهگر عضو هیات سیاسی سازمان ایران لیبرال» باشد نیز به « نویسندۀ ایران لیبرال » تغییر یافت . اشاره ای به شورای گذار و الاحواز داشتم که آن نیز با صلاحدید سردبیر محترم رادیو آمریکا اجازه انتشار نیافت. از آنجا که این سخنان مهم بود بخش قیچی شدۀ مصاحبه را در زیر میاورم تا تا سخنم ناقص نماند و حرف ها اقلاً در اینجا در دسترس هموطنانم قرار بگیرد.
اصل حرفم این بود که اعلام همبستگی با مردم خوزستان بجاست و نوک حمله را باید بر روی جمهوری اسلامی گذاشت که ظالم است، بی لیاقت است و از اداره مملکت عاجز است. با طرح مسالۀ قومی شما از هویت ملی یعنی ایرانی در می آیید و با هویت قومی خود را تعریف می کنید. تا مسالۀ قومی یا نژادی مطرح می شود شما اول باید با همسایه ات و با هموطنت بجنگی و این نقض غرض است ، این ارتجاعی است . قوم گرایی بر بینش فرهنگی و نژادی استوار است . آذربایجان همواره جزیی از ایران بوده و مساله زبان ترکی آذری سبب جدایی نمی شود. اعلام همبستگی با مردم خوزستان بجاست ولی الاحواز جریانی است که اصلاً ریشه ندارد. بیشتر عرب های خوزستان عرب های شیعه هستند که به عرب های غالی به معنای غلو کننده معروف هستند و با طوایف عرب های جنوب عراق که سنی هستند در این 130 سال وارد ایران شده اند و از جانب کشورهای سنی مانند عربستان سعودی تغذیه می شوند همخوانی ندارند و بعید است حتا از جانب عرب های خوزستان پذیرفته شوند . خواست مردم خوزستان حقانیت دارد . در خوزستان پس از جنگ آبادانی نشده و درمورد آب خاصه خرجی می شود و این خواست ها بر حق است ولی مسألۀ جدایی خوزستان مطرح نیست .نباید به این قیل و قالی که جدایی طلبان در این تظاهرات می کنند بهایی داد.
سوال– خیلی از ناظران سیاسی ایران به بعضی از مسائل و مشکلات اشاره دارند که می تواند بالقوه مایۀ همبستگی گسترده مردم ایران بشود ولی کمتر از مکانیزمی که باعث ایجاد این همبستگی می شود سخن گفته شده. به نظر شما به هم پیوستگی اعتراضات پراکنده در استانهای مختلف چگونه به هم مربوط می شوند؟
ثمر دادن این اعتراض ها فقط با همبستگی ملی ممکن است .تجربۀ 40 سالۀ مبارزه در خارج کشور نشان داده است که هرجا که صحبت قوم و مساله جدایی به میان آمده منجر به افتراق شده. اگر سازمانی بوده، فروپاشیده. هرجا که تجمع و اعتراضی بوده تجزیه طلبان با پرچم خودشان به آنجا آمده اند نزاع و زدوخورد ایجاد کردند و تظاهرات ناموفق شده . مردم از برادرکشی و جنگ داخلی گریزانند و نمی خواهند به سرنوشت لیبی و افغانستان و .. دچار بشوند. همه می دانند که قوم گرایان از کشورهای بیگانه که نسبت به خاک ایران طمع دارند کمک مالی می گیرند و قصد و غرض آنها تکه تکه کردن ایران است و این آیندۀ خوبی را برای مردم ایران نوید نمی دهد. سازمان های زیادی را شاهد بودیم که به دلیل نگرش قومی به مشکلات ایران ازهم پاشیدند. آخرینش شورای گذار بود که طرح ایالتی کردن ایران که توسط آقای حسن شریعتمداری عرضه شد، تیر خلاص را به این شورا زد.
خواست های عمومی در جامعه برد دارد. خواست دموکراسی و آزادی همگانی است و همۀ مردم از آن دفاع می کنند و به میدان می آیند. وقتی مسالۀ قوم گرایی مطرح می شود موضوع محلی می شود و از حالت ملی درمی آید و دیگر بخش های ایران نسبت به آن خواست ها إحساس بیگانگی میکنند و طبیعی است که واکنش نشان نمی دهند . ایران که همین دیروز به وجود نیامده. کسانی که چنین می اندیشند حتا تاریخ ایران را نخوانده اند. مردم ایران می دانند که چه فاجعه ای در پس این خواست های قومی منتظر وقوع است . فجایع این جدایی ها که در یوگسلاوی حمام خون راه انداخت از خاطره ها فراموش نشده چه برسد به فجایعی که در افغانستان و عراق و سوریه می بینیم .
درخواست من به عنوان یک هموطن از ملت ایران اینست که چون در شرایط بسیار دشوار تاریخی قرار داریم و بیرون آمدن از این ورطه نیازمند هوشیاری و فراست همیشگی ملت ایران است، پس مخالفت با جمهوری اسلامی را بدل به مخالفت با وطن و مملکت نکنند . ایرانی باید بماند تا بسازیمش اگر ایران نباشد همه این ادعا ها و سخن ها بیهوده است .
2021/07/20
