دودوزه بازی دولت فرانسه و بخشی ازمدعیان حقوق بشری ایرانی درسرنوشت ر.زم-افسانه خاکپور
ر. زم به اصطلاح بعنوان پناهنده سیاسی تحت حمایت قانونی دولت فرانسه بوده و علاوه بر آن از طرف پلیس دولت فرانسه محافظت می شده و طبق گفته های پخش شده از خودش مامورین محافظ او از تمامی رفت و آمدها و ارتباطات او اطلاع داشتند .
عجبا که در مورد رفتن پر ابهام او به عراق و در مرز پر خطر ایران به وهم ملاقات با یک روحاینی مانع سفر او نشدند.
و پس از ربوده شدن و زندانی شدن او توسط جمهوری اسلامی نیز دولت فرانسه در مورد جان در خطر پناهنده تحت حمایت خود سکوت کرد و هیچ اعتراض علنی به دولت ایران در مورد آدم ربایی زندانی کردن و محاکمه غیر قانونی وی نکرد .
در حالیکه دولت و مطبوعات فرانسه برای آزادی فریبا عادلخواه محقق ایرانی فرانسوی و دوست فرانسوی اش مارشال که در ایران به اتهام جاسوسی دستگیر شدند اعتراض و تلاش مداوم و بسیاری کردند.
یک بام و دو هوا یی سیاست فرانسه در مورد دو ایرانی مقیم این کشور که یکی پناهنده فرانسه بوده و دیگری محقق و دوملیتی بسیار بارز و چندش آور است .
فریبا عادلخواه محقق و توجیه گر دیرپای ولایت فقیه و جمهوری اسلامی در فرانسه، مترجم روابط و دیدارهای هیات های ایرانی و فرانسوی و تحلیل گر نظام ولایت فقیه و سیاست های جمهوری اسلامی در مطبوعات و رادیو تلویزیون فرانسه بود و حتی تحمیل حجاب به زنان در ایران را نیز نقطه عطفی برای زنان تهیدست ، مذهبی و طبقات متوسط میدانست.
دستگیری چنین مدافعی توسط جمهوری اسلامی برای خیلی ها عجیب بود و سوال بر انگیز .
پس از دستگیریش مطبوعات و رسانه ها ی فرانسوی بارها از زندانی شدن او سخن گفتند و همکارانش امضا جمع کردند به اعتراض به زندانی شدن ش چه او دو ملیتی بود و محقق خودشان.
مارشال دوست و همکار او چند ماه پیش آزاد شد و به فرانسه بازگشت.
اما ر. زم برخلاف تبلیعات رسانه ها در ایران هیچ اهمیتی برای فرانسه نداشت و حتی از جان این بشر بعنوان پناهنده تحت حمایت کنوانسیون ژُنو و پناهنده دولت فرانسه هم اعتراض و دفاعی نشد .
مدعیان حقوق بشر ایرانی نیز به همراه رسانه های ایرانی به تماشای فیلم گانگستری ربودن محاکمه و اعدام او نشستند و اعتراضی را علیه این آدم ربایی و محاکمه غیر قانونی او بوسیله دستگاه امنیتی ج اسلامی سامان ندادند.
همین ها که در راه انداختن کمپین و جمع آوری امضا و اعتراض و گرفتن جایزه برای خودی ها همیشه در پارلمان اروپا و سایر کشورها خوش رقصی می کنند ، در مورد این جوان ساده لوح که درس روزنامه نگاری نخوانده و اصول آنرا نمی دانست و بر اثر عدم شناخت از مسایل سیاسی و امنیتی به دام افتاد اقدامی چشمگیر نکردند.
چرا؟
این دسته از مدعیان حقوق بشر ایرانی هنوز از درک معنا و مفهوم حقوق بشر فارغ از باورها و عقاید سیاسی یا مذهبی یا قومی یک او عاجزند و بشر برای آنها همان هایی هستند که چون خود آنها می اندیشند یا آنکه منافع سیاسی یا جمعی مشترکی دارند.
این دودوزه بازی دودش به چشم قربانیان زندانهای طویل المدت، اعدام ، قصاص و کشتار معترضان ایرانی می رود و جبهه آزادی زیستن و آزادی بیان و حق هر بشر در دسترسی به عدالت و دادگاهی بی طرف را تضعیف می کند.
شانزده دسامبر دو هزار و بیست
