Home آرشیو حسن بهگر حکومت دوپارچه – حسن بهگر

حکومت دوپارچه – حسن بهگر

حکومت با وجود ادعای یکدست بودن دوپارچه است. یک عده بازماندگان خط رفسنجانی هستند و عده ای دیگر پیرو خط خامنه ای .

جنگ و نزاع این دو خط بر سر قدرت و مال است و بس  و کسی به فکر مردم نیست . این کل ماجراست و جارو جنجال برای لیبرالیسم و نئولیبرالیسم و وطن خواهی حجاب ایدئولوژیک است.

پس از جنگ ایران و عراق ، رفسنجانی با وجود مخالفت خامنه ای از بانک های خارجی وام گرفت و البته بجز امام زمان کسی نمی داند این وام ها به چه مصرفی رسیده و چه تغییری در کشور ایجاد کرده است، بطوری که در سال 72  حدود 23 میلیارد وام خارجی داشتیم همراه با تورمی  پنجاه درصدی که سابقه نداشت. سردار سازندگی قابلیت دیگرش را  با آزاد سازی نرخ ارز آغاز کرد و تا به امروز ادامه یافته و از همین رو دلار هر روز رو به افزایش است.

رفسنجانی به مسأله مالی بسیار علاقمند بود و عده ای را برای تحصیل به خارج فرستاد که  درمکتب میلتون فریدمن درس بخوانند که  به بچه های  شیکاگو معروف شدند . شاگردان مکتب نئو لیبرالیسم فریدمن ظاهرا باید  مخالف مداخله گرایی دولت در اقتصاد باشند ولی اگر فکر کنید که رفسنجانی حاضر بود چنین ریسکی بکند اشتباه کرده اید او می دانست که جناح ثروتمند در کشور می تواند رقیب دولت و اسباب دردسر شود و به همین جهت به اسم خصوصی سازی در  عمل  بسیاری از صنایع، معادن، کشت و صنایع و بخش قابل توجهی از منابع و اموال دولتی، و اموال مصادره شده ی کشور را میان دوستان و آشنایان خودش  تقسیم نمود و طبقه ی جدید و نوکیسه ای را ایجاد کرد که برای آزادی اقتصادی پیراهن بدرند و نامشان را بگذارند اصلاح طلب لیبرال و آزادیخواه، بدون اینکه کوچکترین اشاره ای به آزادی های سیاسی بکنند.

بحث در مورد جناج حکومتی یعنی خامنه ای و سپاه از یک طرف و وراث رفسنجانی نظیر روحانی از جانب دیگر، درمیان اپوزیسیون ادامه دارد و گاهی امیدهای عبثی را می آفریند.

 دخالت سپاه در امور اقتصادی از زمان رفسنجانی در سال 93 با استدلال اینکه از این طریق اعضای سپاه درآمدی کسب می کنند که می توانند از آن برای نگهداری و تعمیر ماشین آلات نظامی خود استفاده کنند و با کارهای پیمانی بر ظرفیت کشور بیفزایندآغاز شد  و گسترش آن از زمان دولت احمدی نژاد ادامه یافت.البته رفسنجانی هرگز تصور نمی کرد که باز کردن دست و پای سپاه به چنین اقتداری منجر شود که سرانجام قاتل جانش بشود چنانکه محبت آن شهید مغروق در حق خامنه ای هم سرانجام خوشی نداشت .

اکنون بر کسی پوشیده نیست که سیطره سپاه در زمینه های اقتصاد کلان کشور مانند نفت و گاز ، پروژه های ساختمانی و سد سازی ، مخابرات ، بانکداری، فوتبال ، سینما و تسلیحات نظامی و… گسترده است. (احاطه سپاه بر منابع اقتصادی و آب و معادن خود بحث بسیار مفصلی است که در این مختصر نمی گنجد) و انصافا دیگر کمتر جای مؤثر اقتصادی است که سپاه دستش را روی آن نگذاشته باشد.

در تمام این موارد سپاه از رانت دولتی استفاده می کند و مالیات نمی دهد و فقط به رهبر پاسخگوست . این همه اختیار در مورد سپاهی است که بنا به دستور خمینی رهبر انقلاب قرار نبود در سیاست دخالت کند که حال درهمه ارکان کشور دخالت می کند و مجلس و استانداران و غیره از افراد سپاهند. سپاه نه تنها فعالیت تجاری را محدود به خود کرده و بخش خصوصی را کنار زده بلکه ابایی ندارد که هر وقت بخواهد در کار دولت ها به زور دخالت کند. نمونه ای از این خشونت را در حمله به فرودگاه بین المللی  خمینی در سال 2004 در زمان دولت خاتمی دیدیم. نمونه دیگرش در انحصار گرفتن مخابرات بود.

چنین گستاخی ناشی از مشروعیت مشارکت در جنگ ایران و عراق و دفاع بی چون و چرای خامنه ای به سبب نداشتن کاریزما و مرجعیت واقعی است که ناچار شده است خودش را در پناه سپاه قرار بدهد. بهانه هایی که سپاه می جوید جالب است : فرودگاه یا مخابرات و این قبیل چیزها نباید در دست بیگانگان باشد و سپس خود این پروژه را بین چند هزار پیمانکار تقسیم می کند. معلوم نیست چرا سپاه در همه امور دخالت می کند و کار را به پیمانکار می دهد و این دلالی و واسطه گری چه سودی برای مردم دارد؟ در صورت خسارت و زیان چه کسی مقصر و موظف به جبران است ؟ برای نمونه در افتضاح سد گتوند چه کسی خسارت را متقبل می شود؟ سپاه در رقابت با هیچ شرکت دیگری نیست و یکه تازی می کند؛در عمل تبدیل به دولت در دولت شده است . سپاه تشکیل شده از نظامیانی که با حرص و آزی که دارند به بهانه دفاع از ارزش های انقلاب دستشان بر جان و مال مردم بازاست. بیهوده نیست که در سرکوب های اخیر بیش از گذشته وقاحت و سنگدلی و گستاخی بخرج دادند و تا قلدری آشکارا پیش رفتند.

سیاست رانتی کشور را از کارهای مولد دور ساخته چون هیچ ارزشی تولید نمی کند و در حقیقت دزدی از منابع ملی است و به فساد بیشتری دامن می زند .برخی اوقات تحریم ها به نفع سپاه پاسداران هم بوده و توانسته است از راه های گوناگون قاچاق ارز یا سوخت درآمدهای کلانی کسب کند. همه ی این مفاسد تحت لوای ضدیت با آمریکا و دفاع از اخلاقیات اسلامی صورت می گیرد که هیچیک صحت ندارد. اغلب خانواده های اینان در آمریکا اقامت دارند و خود نیز از هرچه که مردم رااز آن نهی می کنند، برخوردارند. هیچ تنابنده ای جرأت ندارد در امری که سپاه پیشقدم شده است ادعای رقابت و هماوردی کند و سپاه به کسب حلال و شرعی خود که مکیدن خون مردم است ادامه می دهد.

دولت نمی تواند به بانک های ورشکسته سپاه بگوید دیگر وام نمی دهم و این وام دهی بانک مرکزی  از کیسه ی مردم تورم را دامن می زند و خانواده ها را به فقر و فلاکت بیشتری سوق می دهد. از همه بدتر در داخل کسی نمی تواند علیه سپاه کلمه ای بگوید و همه فسادها و دزدی ها بدون نام بردن فاعل و بدون آنکه نامی از کسانی که این مصیبت ها را بر سر مردم می آورد برده شود مطرح می شود .

در نتیجه انتظار هیچ تحول و تغییری اساسی به نفع ملت از جانب هیچ یک از طرفین بوقوع نخواهد پیوست چون هیچ یک به فکر مردم نیستند و هر دو گرایش نیز چشم امید به قدرت خارجی دارند بازماندگان رفسنجانی چشم به آمریکا دوخته اند و خامنه ای در اثر فشار تحریم ها و تهدیدها بسوی شرق گرایش پیدا کرده است. ولی خامنه ای حداکثر تا ده سال دیگر خواهد مرد و ادامه این یکه تازی در غیاب او کار آسانی نخواهد بود.ایده آل سپاه یک حکومت رضاخانی است که اغلب قالیباف و دیگران از آن بخوبی یاد کرده اند، ولی حکومت یک قلدر، بدون ایدئولوژی و حمایت روحانیان تقریباً غیرممکن است. شاید برخی به نقش آفرینی پشت صحنه ی ارتش مانند پاکستان فکر میکنند. این سناریوی پاکستانیزه کردن ایران  با حذف مستمر طبقه ی متوسط و فقیر نگهداشتن مردم و تشویق به زادو ولد را در این سال ها شاهد بوده ایم.

اما بستن همه ی راه ها بر روی مردم و طفره رفتن از مسئولیت و ندادن هیچ امتیازی به مردم همراه با قلدری و عناد و تحقیر آنان عاقبت خوشی برای حکومتگران نیز ندارد و این اوضاع داخلی است که تعیین کننده است و  مردم را به سوی هر نوع مقابله با رژیم سوق ​میدهد و بنیاد کشور را هم بخطر می اندازد گرچه این روزها برخی از متولیان دینی بظاهر از میهن اسلامی هم می گویند اما مردم بدرستی میدانند میهن آخرین دغدغه ی آنهاست و صبر و تحمل مردم هم اندازه ای دارد.

hassanbehgar@gmail.com

جمعه – ۵ خرداد ۱۴۰۲

Friday – 2023 26 May