فدرالیسم و حکومت جهانی امام زمان – رستم ایرانمدار
یک مطلبی توجهم را اخیراً جلب کرده که میخواهم در عین سادگیش آنرا با شما هم در میان بگذارم.
همیشه به این فکر میگردم که چرا مقامات در جمهوری اسلامی به راحتی حرف از تجزیه ایران، یعنی همان تجویز فدرالیسم برای ایران میزنند و نظام هم هیچ اعتراضی به آنها نمیکند!
اما برای بیان مطلبم قبل از هر چیز لازم است نکتهای در باب فدرالیسم بگویم. فدرالیسم، نوعی از حکومتداری است که قدرت را از دو طریق مرکزی و محلی اعمال میکند که البته اختیارات بخش مرکزی بیشتر است و به تداوم نیز رو به فزونی پیدا میکند. چون حالت مطلوب هر حکومتی داشتن اقتدار مرکزی است مگر اینکه ناچار به تقسیم قدرت و اختیار به واحدهای محلی آنهم برای ایجاد یکپارچگی باشد چرا که وحدت همیشه بر کثرت تقدم دارد. اما این طریق سیاسی در جایی که قصد متحد ساختن سرزمینی باشد معنی پیدا میکند. بطوریکه اگر بخواهید چندین منطقه مستقل از یکدیگر را با هم پیوسته کنید رو به این روش میآورید. در واقع با دادن حق وضع برخی قوانین دلبخواه و خود مختاری، رضایت آنها را جلب میکنید تا تحت یک دولت مرکزی فدرال دور هم جمع بگردند و نه بر عکس. یعنی اگر سرزمینی یکپارچه دارید و بخواهید آنرا فدرال کنید این در حکم از هم گسستن اتحاد و یکپارچگی کشور است و در مورد ایران و کسانیکه به دنبال این امر هستند همین معنی را میدهد. به گونهای که شاهدیم که از سوی ایراندوستان آگاه به این امور تاکید میشود که فدرالیسم، اسم رمز تجزیه ایران است.
حالا وقتی به ایران و سخن از فدرالیته کردن آن در بین مقامات صاحب رتبه، حتی در حد ریاست جمهوریش میرسیم و میبینیم که احدی هم از درون نظام به آن اعتراضی جدی نمیکند، این پرسش قاعدتاً مطرح میشود که داستان از چه قرار است؟
همانطور که میدانیم این نظام ادعا دارد که حکومت امام زمان است و دارد اوضاع را برای ظهور امام عصر مهیا میکند و از طرفی میدانیم که امام زمان قرار است حکومتی عادل در سطح و وسعت جهان برپا کند که مطلقاً از ظلم و فساد در آن خبری نیست! متعاقباً میدانیم که حکومت وی قرار است یک حکومت جهانی باشد که ایجاد چنین واحدی به معنای از بین رفتن مرزهای کشورهای موجود در زمان ظهور است. چرا که مرزها را ساختگی و ناعادلانه و بر اساس ظلم و زور قلمداد میکند و بر این اساس خیلی طبیعی است که با چنین منطقی بایستی آنها را از میان بر دارد و همه کشورها را به یک واحد جهانی تبدیل نماید. اما اینکار چگونه قرار است انجام بشود؟
همانطور که در بالا اشاره کردم امروزه چنین عملی با نام فدرالیسم شناخته میشود و فدرالیزاسیون نیز چیزی جز تجزیه ایران نیست! شاید به همین سبب است که آماده کردن حکومت امام زمان برای اطلاحطلبان بیش از هر گروه دیگری در جمهوری اسلامی جذاب است و فدرالیسم برنامه بسیار خوشایندی برای آنهاست و اگر مخالفتی از سوی دیگران برنمیانگیزد نیز، دلیلش ریشه در ایدئولوژی نظام اسلامی دارد.
با ذکر این مسئله آیا نباید بر مضرات ایدئولوژیسازی از مذهب، دقت بیشتری داشته باشیم و به پایان دادن عمر نظام اسلامی برای حفظ یکپارچگی ایران مصممتر و ارادهای بیشتری بخرج دهیم؟
باز هم میروم سراغ این نکته اساسی:
لائیسیته و تاسیس نظام جمهوری دمکراتیک و لائیک به رهبری رامین کامران مترادف با حفظ موجودیت ایران است.
باید هر چه بیشتر بر حمایت از وارث راستین مصدق و بختیار بیفزاییم که ایران هرگز نخواهد مرد.
رستم ایرانمدار، ۱۶ مهر ۱۴۰۴
