هیاهو برای اقوام در پارلمان اروپا- حسن بهگر

آنهایی که مانند علی شریعتی با الهام از مارکسیسم، از اسلام یک ایدئولوژی ساختند و آن را بر قدرت نشاندند، در نهان به یک اسلام جهانی فکر می کردند نه به ایران و امروز مردم افزون بر گرفتار شدن به یک حکومت مستبد ایدئولوژیک اسلامی باید هم برای تأمین معاش خود بجنگند و هم دv فکر حفظ یکپارچگی کشورشان باشند. پیروی از  مؤمنان و باورمندان دینی که مردم به اشتباه متفکر و فیلسوف می انگاشتند چنین عاقبت بدی داشت.

این مؤمنان اعم از ملی مذهبی، اصلاح طلب و تحول طلب و اصول گرا همگی بر جهانی بودن اسلام باورمندند و این همان چیزی است که جمال الدین اسدآبادی هم مبلغ آن بود. حال جمهوری اسلامی با صدور انقلاب شیعی به کشورهای عراق و سوریه و یمن و ..موجودیت ایران را در مخاطره قرار داده است. صدور انقلاب توسط کشوری مانند ایران با وضعیت و شرایطی که بدان آگاهیم همان حکایت شخصی است که کوشش می کرد یک دریا دوغ درست کند.  گرچه این کار احمقانه و نادرست است ولی تصورش برای یک مؤمن باورمند شوق آور است. روسیه شوروی با آن تئوری مقبول بسیاری از روشنفکران جهان  و با آن همه امکانات موفق نشد، ولی پیروان علی خامنه ای  هنوز امیدوارند. عظمت طلبی همواره با جهالت همراه است. ثروت کشور به هدر رفته و سیاست های نظام دشمنان بسیاری برای ما جمع کرده و مردم را به فلاکت و بدبختی دچار کرده است. در چنین موقعیتی است که دشمنان ایران با مزدوران تجزیه طلبشان کوشش می کنند تا مقاصد شوم خود را عملی کنند .

جلسه ای در 12 دسامبر در مقر پارلمان اروپا در بروکسل ظاهراً  برای رسیدگی به کشتار اخیر آبان ماه در ایران تشکیل شده،  ولی  ناگهان به مساله اقوام و آینده ی آنان تبدیل گردید است.

گلوله های جمهوری اسلامی همه شهروندان را در سراسر کشور به خاک وخون کشیده  ولی در پارلمان اروپا سخن از آینده ی اقوام می کنند و چنین وانمود می نمایند که چاره ای جز جدایی نیست.

نیت اروپا  آشکارا تجزیه ایران و دنباله روی از سیاست آمریکا و اسراییل است.  این برنامه ای است که می خواهند توسط مزدوران داخلی انجام شود. این جلسه اگر در «پارلمان اروپا » تشکیل نشود و  خانم شیرین عبادی که برنده ی جایزه نوبل شده است، بدان رسمیت ندهد کسی از اهداف این اشخاصی که بعنوان نمایندگان اقوام شرکت کرده اند آگاه نیست و آنها را نمی شناسد و حتا نامشان را تا حال نشنیده.

این شگفت آور نیست که پارلمان اروپا از جبهه ملی ایران و شخصیتی مثل دکتر موسویان که سابقه ی تاریخی و معتبر در ایران دارد دعوت نمی کند ولی اشخاصی مانند ناصر بلیده‌ای از حزب مردم بلوچستان و یوسف کر، سخنگوی “سازمان فرهنگی و سیاسی ترکمن‌صحرا”ودبیرکل حزب تضامن دمکراتیک اهواز یا سعید عزیزی، سخنگوی اتحاد دمکراتیک آذربایجان (بیرلیک)  را که معلوم نیست کیستند و از کجا و از که نمایندگی کسب کرده اند، به این شوی پارلمانی دعوت می کند. آخر این مدعیان اقوام که همه را برچسب قومی زدند باید بگویند نماینده ی قوم فارس که دایم حرفش را می زنند کیست؟ پس چرا نماینده این قوم هیچ جا پیدایش نیست؟ اگر چنین قومی هست چرا بیرون نگهش داشته اید.

 شیرین عبادی درعین شرکت در این جلسه ابداً سخنی در رد تجزیه طلبی نگفت و به آنان ایرادی نگرفت و فقط گفت «تجزیه‌‌طلبی مهری است که جمهوری اسلامی برای سرکوب اقوام بر پیشانی آنها می‌زند.» یعنی شیرین عبادی سخنان مصطفی هجری، رئیس اجرایی حزب دمکرات کردستان ایران را نشنید که در همان جلسه صحبت از کثیرالمله بودن ایران می کند. البته قبلاً هجری  در مصاحبه ای با  «پروسس آنلاین انگلستان» خواستار پرواز ممنوع بر فراز ایران شده بود  ولی گویا  شیرین عبادی تنها بینی اش را عمل نکرده بلکه داده گوش و چشمش را هم بسته اند. هجری و امثالهم بارها صحبت از جدایی و تجزیه ایران کرده اند و به گرفتن پول از بیگانگان بدین منظور اعتراف نموده اند ولی کو چشم بینا و گوش شنوا؟  واقعاً شرم آور است زنی که ظاهراً برای دفاع از مردم زجر کشیده ی ایران جایزه نوبل گرفته است چنین چشم بر حقایق ببندد.

 جالب اینست که در جایی که این  جنجال و هیاهو ها توسط رسانه های غربی تقویت می شود در داخل صحبت از حقوق شهروندی است. می توان اینطور تعبیر کرد که این هیاهوهای رادیوهای بی بی سی و دویچه وله و فردا و … برای آنست که ندای اعاده ی حقوق شهروندی به همه ی شهروندان شنیده نشود. آنهایی که برای حقوق اقوامی که امروز وجودشان به غایت تحلیل رفته، یقه پاره می کنند می خواهند تجزیه ایران را رقم بزنند و تا سالیان دراز جنگ نعمتی وحیدری راه بیندازند و ایران را ویران تر از سابق بکنند.

 حکومت طایفه ای و ایلی یکی از عقب مانده ترین حکومت هاست و باید دانست برای چه  قدرت های بزرگ و با چه نیت شومی خواستار فدرالیسم و جدایی اقوام هستند. تجربه ی عراق جلوی چشمان ماست. از فدرالیسم شروع کردند و به اقلیم خودمختار کردستان و آن زدوخوردها و حیف و میل ها ختم شد. ختم که خیر این قصه سر دراز دارد و هروقت بخواهند دوباره علمش می کنند.

ملت ایران نه به مزدورانی که خود را به بیگانه فروخته اند و دم از خودمختاری و استقلال می زنند اعتمادی دارد و نه به کسانی که با سؤاستفاده از اسم و رسمی که پیدا کرده اند، کمر به نابودی یکپارچگی و تمامیت ارضی ایران بسته اند. هر کس به این راه برود، بداند که ننگ و لعنت ابدی این ملت را برای خود خریده است.

آدینه ۲۲ آذر ۱۳۹۸

2019-12-13