چگونه «رو به رو» زیر و رو شد – هپلی
آدم وقتی برنامه «رو به رو» را می بیند بی اختیار دلش به حال این مملی میسوزد. آقای ممل خان عرب زبان است و یک جوری جمهوری اسلامی را نمایندگی می کند، ولی از آنجا که دایم بقیه سر او می ریزند، شده شهید راه من و تو. سه چهار نفر دیگر که همگی پانسیونر برنامه هستند، تقریباً کم و بیش یک جور حرف می زنند. مملی هم وسط حرف آنها می دود و توضیحات خود را می دهد تا مبادا خدشه ای به نظام ولایت فقیه وارد آید. حرفش همیشه این است که جمهوری اسلامی اونجورها که شما می گویید بد نیست و خلاصه رفته روی اعصاب اعضای میزگرد و پایین بیا هم نیست.
کار به جایی رسیده که هرکس می خواهد حرف بزند قبلاً شرط و شروطش را می کند که مملی وسط حرفش نپرد. این دفعه کار به جای بدی رسید و حوصله ی آقازاده سررفت و گفت شما متخصص دنیای عربی و به مسایل ایران وارد نیستی، ما متخصص ایرانیم. ولی معلوم نکرد که پس این را آورده اید چه بگوید؟ شما که همه اش حرف ایران را می زنید. به این راحتی که نمی شود مردم را از بحث دک کرد.
حالا شماها گفتید و گذشتید، ولی هپلی تا آخر برنامه هم نفهمید این تخصص را کی داده و کی گرفته و از کجا آمده که رسیده دست آقازاده. شما که محض جور شدن جنستان از مملی دعوت کرده اید، اقلاً فرارش ندهید که کارتان بچرخد.
حال هپلی پیشنهادی دارد برای بهبود این برنامه: دعوت از اصلاح طلبان و ملی مذهبی ها که اقلاً سه دانگ جمهوری اسلامی مال آنهاست. اینها که همه جا حضور دارند و به هر صورت نیمه ی دیگر جمهوری اسلامی به حساب می آیند، باید اینجا هم باشند. چون درست نیست که فقط بی بی سی و صدای آمریکا و رادیو فردا و رادیو آلمان و… روزنامهُ شرق و اعتماد و… سایتهای سبز و زیتونی و… در اختیارشان باشد. باید به فکر آنها هم بود که یکوقت احساس نکنند از بین ایرانیان طرد شده اند، گناه دارد. در دنیا هیچ دردی بدتر از این نیست که نگذارند حرف شما به گوش دیگران برسد. تلویزیونتان هم که گوگوشی است، بیاریدشان، برایشان آهنگ نیمه ی گمشده ی من را پخش کنید از افسردگی بیرون بیایند.
بخصوص که اینها هستند مردم را پای صندوق رأی می برند، نه مملی. به این ترتیب، هم ، بحث ها از یکنواختی بیرون خواهد آمد و هم مملی که شده کیسه بوکس استراحتی خواهد کرد. این جماعت هم خوب وراجند و ولشان کنی تا قیام قیامت حرف میزنند. اصلاً ساخته شده اند برای برنامه های دنباله دار سیستم من و تو.
بابا جان، خلاصه اینکه تکلیفتان را با مخالفان روشن کنید. یا اصلاً راهشان ندهید که برنامه به هم نریزد و حرف خودتان را بزنید، مثل باقی رسانه ها. یا اینکه اگر راهشان می دهید، شهیدشان نکنید که خونشان گردن گیرتان بشود، خدا را خوش نمی آید. آنهایی که باید با حرف های شما قانع شوند، مخاطبان دور میز نیستند، آنهایی هستند که نشسته اند خانه شان این حرف ها را گوش می کنند. فکر نکنید اگر مملی هم حرفش را زد، فردا همه راه می افتند می روند در رفراندوم به جمهوری اسلامی رأی می دهند. در ضمن اگر یک فکری هم برای اندازه گرفتن وقت شرکت کنندگان بکنید بد نیست.
این نصیحت آخر را هم از هپلی که خودش اینکاره است، بپذیرید که اوضاع دنیا آنقدر ها هم جدی نیست و هیچکس ازش زنده در نرفته ، حالا گاهی وقت ها در مقابل حرف نامعقول شما هم بزنید به شوخی، ضرری ندارد. اگر بانمک بود خودم همین جا منتشرش می کنم که شهرتتان زیاد شود.
2017 May 24th Wed – پنج شنبه، 4 خرداد 1396