Home ویژه ایران لیبرال آرشیو ویژه ایران لیبرال پول برای دموکراسی – سیاوش ایراندوست

پول برای دموکراسی – سیاوش ایراندوست

مبارزه ی سیاسی برای گسترش و ساماندهی به پول نیاز دارد. پول خرج کردن در راه دموکراسی ایران بر عهده ی خود ایرانیان است. ایرانیان باید در جهت منافع مملکتشان و برقراری دموکراسی در کشورشان پول خرج کنند. کشورهای بیگانه پول را در جهت اهداف خودشان خرج می کنند نه منافع ایران. ابتدا پول کثیف را پس بزنیم تا راه برای بررسی چگونگی تأمین پول سالم باز شود.

پول کثیف

نومحفاظه کاران آمریکا و نوکران منطقه ای آمریکا در راه از هم پاشاندن ایران پول خرج می کنند، هم با تأمین مالی و رسانه ای تجزیه طلبان روی نفرت پراکنی قومگرایی و ملیت سازی دروغین قومی سرمایه گذاری می کنند، و هم در اندیشکده های جور واجور واشنگتن دی سی چند نفر ایرانی وطن فروش را برای پیگیری سیاست کثیفشان دست آموز می کنند و آنها را در رسانه هایشان به عنوان روشنفکر لیبرال و آزادیخواه – کوچک اما زیبا و دانش آموخته – جا می زنند، و هم در عوض پشتیبانی مالی و رسانه ای با اصلاح طلبان اسلامگرا همکاری اطلاعاتی می کنند.

سرمایه گذاران اصلاح طلبی اسلامگرا هم در راه اسلامگرایی دوباره برای ایران پول خرج می کنند. بی بی سی علاوه بر فدرال بالانس قومگرایی، هر روز در عشق اسلامگرایی برای ایران هزار بار دور اسلامگرایان اصلاح طلب می چرخد تا ببیندگانش سرگیجه بگیرند. به هر حال آنهایی که پول و امکانات فراوان و رسانه های آنچنانی در اختیارشان گذاشته شده، تفکری ندارند که به کاری بیاید، و به مزخرف گویی های بی پایان و سردرگم سازی مردم مشغولند.

پول اصلی

در «استراتژی برقراری دموکراسی در ایران»* مرحله ی اول کار تبلیغات است که در اصل باید در ایران و در بین ایرانیان انجام بگیرد. اساس این کار از طریق هسته های پراکنده ی مبارزه ی سیاسی با تبلیغ هدف برقراری دموکراسی و ترویج استراتژی مبارزه ی سیاسی و همگانی سازی شعار «لائیسیته» صورت می گیرد و اصلاً چندان محتاج به پول نیست، محتاج فکر است و جرأت و پشتکار.

در برخی موارد ابزارهای لازم برای خلاقیتهای ترویج لائیسیته و آشنا ساختن مردم با هدف و استراتژی مبارزه ی سیاسی به پول کمی نیاز دارد و تأمین آن با خود اعضای هسته های مبارزه ی سیاسی است. در شرایط فعلی در ایران، اصلاً امکان استفاده از پول زیاد متمرکز برای مبارزه ی سیاسی ممکن نیست که به فکر تأمین آن باشیم و نیز امکان ارسال پول قابل توجه به گروه سیاسی دموکرات خارج از کشور برای ساماندهی رسانه ای مبارزه بسیار کم است، اگر ناممکن نباشد.

در شرایط فعلی، تأمین مالی برای ساماندهی رسانه ای مبارزه ی سیاسی برای برقراری دموکراسی در ایران برای ایرانیان خارج از کشور ممکن است. البته این پول اصلی انقلاب نخواهد بود، «پول اولیه» خواهد بود و فقط تأمین این پول اولیه در انحصار ایرانیان خارج از کشور است. پول اصلی در مرحله ی دوم و عملیاتی استراتژی انقلاب لازم خواهد بود، هزینه ی جنبش اجتماعی ملت ایران برای براندازی حکومت اسلامی و برقراری دموکراسی بسیار زیاد خواهد بود، و تأمین و مصرفش بر عهده ی ملت ایران است، در هر صورت پرداختش برای ملتی که اراده کرده به آزادی و عدالت و دموکراسی دست یابد، ساده خواهد بود.

پول اولیه

مشکل اصلی مبارزه ی سیاسی برای برقراری دموکراسی در ایران چیست؟ مبارزه ی سیاسی وقت و جان و پول لازم دارد، مایه گذاشتن از وقت و جان و پول را می طلبد. اما این سه مورد به صورت برابر برای همه ممکن نیست. ایرانیان خارج از کشوری که وقت و جانشان را برای تدوین راه دموکراسی برای ایران گذاشته اند، برای پول اندوزی وقت نداشته اند که امروز به کار ساماندهی و گسترش مبارزه ی سیاسی بیاید.

انباشت پول و سرمایه برای ایرانیان خارج از کشور در دست آن عده از ایرانیانی است که وقت و همت و بخت خویش را در تجارت به کار گرفته اند و امروز وقت آن است که بخشی از آن را به مبارزه ی سیاسی برای دموکراسی ایران تبدیل و تزریق کنند، همت به خرج دهند و پول اولیه ی ساماندهی رسانه ای و گسترش مبارزه ی سیاسی برای برقراری دموکراسی در ایران را تأمین کنند که یکی از بهترین روشهای خرج کردن پول، همین خرج کردن پول در راه دموکراسی است. انتخاب نظام سیاسی دموکراسی و کوشش برای برقراری آن اساسی ترین انتخاب و کوششی است که ایرانیان در زندگی جمعی و فردی خویش انجام می دهند.

البته بوده است پولداری که برای خودش ادعای رهبری سیاسی کند و پولش را صرف یارگیری برخی از سیاسیون به عنوان کارمندان رسانه ایش بکند، تا برای هزارمین بار ثابت کند که عاقبت بی فکری سیاسی، بیهوده گویی سیاسی است و بی عاقبتی کار سیاسی. پولداری که می خواهد برای انتخاب دموکراسی برای ایران پول خرج کند باید پولش را به دست گروه سیاسی برساند که توانایی و استراتژی برقراری دموکراسی در ایران را دارد تا از طریق این گروه صرف انتخاب آزادیخواهانه اش بشود.

اما تأمین این پول اولیه چگونه ممکن است؟ این کار بر عهده ی جوانان ایرانی خارج از کشور است که با ایرانیان کشور محل زندگی شان در باره ی این موضوع و استراتژی برقراری دموکراسی در ایران رایزنی کنند، نظر آنان را به تأمین مالی برای ساماندهی رسانه ای مبارزه ی سیاسی برای برقراری دموکراسی در ایران جلب کنند، و هزاران کار خلاقانه در این زمینه که در قابلیت جوانان است.

همزمان با تلاش برای تأمین بودجه ی اولیه برای ساماندهی رسانه ای مبارزه ی سیاسی باید طرح آن را نیز تهیه کرد و در جریان نظرخواهی تأمین کنندگان مالی قرار داد و شیوه ی گزارش دهی چگونگی مصرف پول به تأمین کنندگان مالی را نیز اعلام نمود. اولویت طرح ساماندهی رسانه ای می تواند ایجاد کانال تلویزیونی ماهواره ای باشد، کانالی جامع و مستقل که از نظر خبرگزاری و توان تکنولوژیکی و برنامه های سرگرمی قابل رقابت با کانالهای فارسی زبان متعلق به دولتهای خارجی باشد.

آنچه این کانال مستقل اپوزیسیون اصیل ایرانی را برتری سیاسی خواهد داد، تفکر سیاسی طیفهای اپوزیسیون مستقل ایرانی و تحلیلهای سیاسی اساسی و استراتژی مبارزه ی سیاسی جدی مطرح در آن خواهد بود. تهیه و ارائه ی محتوای اصلی سیاسی از سوی طیفهای اپوزیسیون اصیل ایرانی رایگان باشد و می توان انتظار داشت بودجه ی این کانال تلویزیونی صرف هزینه ی تکنولوژی و تهیه ی برنامه ی سرگرمی رسانه ای و استخدام کارمند فنی و خبرنگار شود.

علاوه بر بحثها و تحلیلهای مبارزه ی سیاسی از طریق ساماندهی رسانه ای و تدارک فضای بحث و گفتگو و مناظره بین فعالان سیاسی طیفهای مختلف اپوزیسیون مستقل ایرانی، می توان برآمدن گفتمانهای قطبهای دموکراسی ایران و تبیین برنامه های اداره ی دموکراسی را به تماشا نشست. می توان ارزیابی ها و نقدهای دیدگاه های مختلف را بر تصورات کارکرد بهتر دموکراسی نظاره گر بود. برای مثال می توان تصویر زیر از «دموکراسی مستحکم» را نقد کرد و پایه های دموکراسی را از اول مستحکمتر ساخت.

دموکراسی مستحکم

برای محافظت از استقلال سیاسی ایران، نظام سیاسی دموکراسی لیبرال و لائیک جمهوری ایران باید در برابر دیگر کشورها حصار محکمی داشته باشد تا مستحکم و پایدار بماند، قدرت کشور ایران در صحنه ی جهانی باید به اتکای توان داخلی و قدرت منطقه ای ایران مستحکم باشد تا نظام سیاسی ایران از گزند طمع ورزیها و دست اندازیهای قدرتهای جهانی مصون باشد.

مبارزان آزادیخواه ایرانی باید پایه های دموکراسی ایران را بسازند و برای استقرار و پایداری دموکراسی در ایران بکوشند. سوسیال دموکراتها قطب چپ و لیبرال دموکراتها قطب راست جمهوری ایران با نظام سیاسی دموکراسی لیبرال و لائیک را بسازند. در دموکراسی، کارکرد حزب سیاسی این است که یا دولت تشکیل بدهد و یا برعکس، نگاهی انتقادی به عملکرد دولت حاکم داشته باشد. حزب سیاسی برای تشکیل دولت باید بتواند اکثریت آرای مردم کشور را کسب کند، و بنابراین باید سراسری باشد.

این مهم نیست که کدام حزب سیاسی حکومت کند مادامی که این امکان باشد که دولت بدون خشونتگری عوض شود، حاکمیت ملت در دموکراسی توسط نمایندگان ملت از طریق دولت اعمال می گردد، در دموکراسی مردم می توانند حکومتگران را بدون خشونتگری برکنار کنند. شیوه ی دموکراسی کنار گذاردن حکومتگران از طریق رأی اکثریت است. رأی اکثریت در انتخابات و از این جهت شکست احزاب به سود دموکراسی است. برای اینکه رأی اکثریت قاطعی به دست آید باید هر دو قطب دموکراسی مستحکم و نیرومند باشند تا رقابت انتخاباتی جدی باشد. برای نظارت دموکراتیک بر حکومت، و یا شکست حزب حاکم در رقابت انتخاباتی مهم است که حزب اپوزیسیون از نظر استحکام فکری و ساختاری و توانایی رهبری مخالفت و نقد و ارزیابی عملکردهای حکومتی حزب حاکم، در وضعیت نیرومندی باشد.

ایران – 25 فروردین 1396

*       www.iranliberal.com/Maghaleh-ha/Barkamel.pdf

        www.iranliberal.com/ramin-kamran.php     این مقاله برای سایت ایران لیبرال (iranliberal.com) است و نقل آن با ذکر مأخذ آزاد است