Home ستون آزاد آرشیو ستون آزاد در انتخابات مصالحه با دیکتاتورها تحکیم استبداد است- محسن قائم مقام

در انتخابات مصالحه با دیکتاتورها تحکیم استبداد است- محسن قائم مقام

در انتخابات پیش رو دولت و «رهبری» سخت در این برنامه‌اند که مردم را به شرکت در انتخابات تشویق ‏و ترغیب نمایند. آنها می‌خواهند به کشورهای خارجی و نیز آحاد مردم بنمایانند که مردم پشتیبان ‏حکومت‌اند و مجلس آینده خانه مردم است. در حالیکه همانطور که در مقاله پیش نوشتم: حتی انتخابات ‏آزاد بدون تغییر قانون اساسی و برداشتن ولایت فقیه، شورای نگهبان و مجلس ساختگی آخوندی ‏خبرگان کاری از پیش نخواهد برد و درب به روی همان پاشنه خواهد چرخید و ولایت فقیه همه‌کاره ‏مملکت خواهد بود.

حکومت و دولت و پشتیبانان صاحب منافع دیکتاتوری به دنبال ایجاد شرایطی در مملکت و روابط ‏عمومی هستند که نشان دهد این انتخابات با انتخابات گذشته فرق دارد. دولت و «رهبری» در یک ‏برنامه مشترک برآنند که به مردم بگویند که «دشمن» در روبرو قرار گرفته است و مردم باید یکپارچه ‏در برابر مشکلات و خطراتی که دشمن برای مملکت ایجاد کرده و می‌کند ایستادگی نمایند. این برنامه ‏و نیرنگ و دشمن‌سازی حکومتی برای مردم است.

مردم در چند بار انتخابات گذشته همواره کلاه ‏سرشان رفته است و حکومت با تقلب نمایندگان دیگری به جز نتیجه آزاء ایشان بیرون داده است و ‏مهمتر از همه روسای جمهور منتخب این انتخابات هرگز پای بند وعده‌های انتخاباتی خود نبوده‌اند. ‏اعتراضات خیابانی وسیع مردم در برابر تقلب انتخاب سال ۱۳۸۸ و سرکوب شدید و بی‌رحمانه آن توسط ‏رهبر و سایر حکومتیان در ذهن مردم باقی است. و دستگاه حکومتی برای قبولاندن امر به مردم که ‏وضع جور دیگری خواهد بود بسیار سخت خواهد بود. به‌خصوص با ادامه گرانی و وسعت گرفتن فقر ‏در مملکت و ادامه سرکوب مردم کار حکومتیان برای فریب مردم بسیار مشکل تراز گذشته است. لذا ‏هنوز باید منتظر بود که دولت و حکومت برای ترغیب مردم در شرکت در انتخابات چه در آستین خود ‏دارند و چه دامی برای مردم گشوده و کدام حیله را برای گول زدن مردم در سر دارند. امید است ‏رسوایی حکومتیان پیش از انجام انتخابات باشد و دستشان برای مردم هرچه زودتر باز شود.‏

همانطور که در مقا له پیش مطرح نمودم «آزادی انتخابات» بدون تغییر قانون اساسی و ادامه حضور ‏ولایت فقیه و شورای نگهبان و مجلس آخوندی خبرگان کار به‌جائی نمی‌‌برد. متاسفانه «اصلاح‌طلبان» ‏از رهبرانشان مانند محمد خاتمی گرفته تا رده‌های پائین‌ترشان هر یک به‌شکلی به‌زعم خود دنبال تحمیق ‏مردم هستند. که «وا اسلاما» اگر در انتخابات شرکت نکنید مملکت از دست خواهد رفت. «دشمنان» ‏مردم آن را علیه خود شما بکار خواهند گرفت. در حالیکه واقعیت آن است که «دشمن» و دشمنان مرم ‏همان‌هائی هستند که مانند محمد خاتمی دو دوره ریاست جمهوری را در دست داشت و در آخر کار گفت که «من تدارکاتچی» حکومت بودم و علیه مبارزین مردم سخن گفت. و بعد از مدتی که مردم را دنبال «جامعه مدنی» کشاند گفت «جامعه اسلامی» و اینکه «دمکراسی» به درد این جامعه نمی‌‌خورد! بلکه ‏قوانین شرعی از شلاق، زندان و اعدام گرفته تا سرکوب مردم از سوی «نمایندگان خداوند و ولی ‏عصر» مایه نجات مردم در این دنیا و آخرت است. زنده یاد مهندس بازرگان در برابر این دیدگاه «دین ‏داران» بود که گفت « دین تنها برای آن دنیا خوب است و ربطی بکار این دنیا ندارد.»

حالا دوباره ‏آقای خاتمی بعد از «منع تصویر» شدن سر از سوراخ تشویق مردم به انتخابات درآورده است. دنباله‌‏روان اصلاح‌طلب ایشان هم هر کدام سازی می‌زنند و در جمع کارشان تشویق مردم به شرکت در ‏انتخابات است تا «نظام دیکتاتوری مذهبی» سرپا بماند. و بنظرشان می‌رسد که اگر دنبال «آزادی» ‏انتخابات را بگیرند حرف آخر را زده‌اند. آقای خاتمی دردش این است و آن را آشکارا و مکرر می‌گوید ‏که امروزه اصلاح‌طلبانی که از جمع ایشان جدا می‌شوند دنبال اصول‌گرا‌ها نمی‌‌روند بلکه دنبال ‏برچیدن نظام می‌روند. با این حقیقت گوئی اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان را از برچیده شدن «نظام» ‏دیکتاتوری مذهبی می‌ترساند.‏

بااین شرایط باید کوشش کرد که آحاد مردم را از حیله و مکر حکومتی باخبر و هوشیار نمود. بدون ‏شک آگاهان مردم در انجام آشکار نمودن این حقه‌های حکومتی دست بکارند یا خواهند گردید. و باز ‏با آنچه می‌گذرد به‌نظر می‌رسد که تنها راه «بایکوت» انتخابات است که جلوی تردستی‌ها و حیله‌های ‏حکومتیان را خواهد گرفت. باید در انتظار ماند و مشاهده کرد که کوشش در این کار تا چه حد برای ‏آحاد مردم قابل‌قبول است و چقدر برای ایشان قانع‌کننده و پذیرفتنی است. چون دستگاه‌های ‏حکومتی و اصلاح طلبان و آخوندهای خریده شده در سر منبرها به‌کار وارونه نشان دادن حقایق همچنان ‏فعالند!‏

اصلاح‌طلبان بعد از سرکوب مقاومت مردم در‎ ‎سال ۱۳۸۸ توسط رهبر و حکومت هر یک به گوشه‌ای ‏پناه بردند و مدت‌ها خبر زیادی از ایشان نبود تا به سازماندهی دسته‌بندی‌های کوچکی با سردمداران ‏مختلفی از میان خود پرداختند. ایشان درحال حاضر با پیش آمدن انتخابات دوباره به جنب و جوش ‏افتاده‌اند و همانطور که در بالا رفت تصور می‌کنند تهور کافی برای مقابله با تندروهای حکومتی از ‏جمله اصول‌گرایان را که از نظر سازماندهی‌های کوچک از ایشان عقب مانده‌ترند، را کسب کرده‌اند ‏و شعار آزادی انتخابات را سرداده‌اند. و رهبر بالا دستشان محمد خاتمی در همین زمینه به التماس افتاده ‏است که حکومت انتخابات را آزاد کند تا افراد اصلاح‌طلب، همانطور که مشاهده می‌کنند به جمع «براندازان» نپیوندند!

اصلاح‌طلبان موضوع اصلی‌شان حفظ نظام مذهبی است. به‌همان شکل که ‏خاتمی در دوران ریاست جمهموری‌اش عمل کرد و از دفاع از جامعه مدنی پا پس کشید. اصلاح‌طلبان ‏در حالیکه حکومت این همه شهروندان آزادی‌خواه را می‌گیرد و به شلاق و زندان‌های طویل‌المدت ‏محکوم می‌کند صدایشان بیرون نمی‌‌آید. انگار شلاق زدن آنهم ۷۰ و ۸۰ ضربه تحملش برای این نو‏جوانان که دختران مبارز هم در میان ایشان وجود دارد آسان است. راحت ۶، ۷ یا ده سال برای جوانان ‏آزادی‌خواه سالهای زندان می‌برند. شما دفاع مشخصی از ایشان نمی‌‌بینید. مسآله زنان که جای خود ‏دارد. ایشان علیه حجاب اجباری هیچگاه نبوده‌اند و نیستند. از خاتمی که چیزی در این زمینه شنیده ‏نشده. ایشان در فیلم‌برداری خانم مسیح علی نژاد برای آواز خواندن زنان ، شادمانی نشان داد و دست ‏زدند ولی خارج از محفل‌های خصوصی صدایش را بریده‌اند و دفاعی از زنان زیر ستم کشور نشان نمی‌دهد.

حسن روحانی زمانی افتخارش این بود که او بیش از همه دنبال اجبار زنان به حجاب بوده ‏است و او بود که در هجده تیر دنبال تعقیب دانشجویان مبارز در کوی دانشگاه رفت. حالا در این فقر و ‏تنگدستی اکثریت مردم تقاضای کار مجانی در روز از مردم را دارد. دزدان خودی در دولت او، مانند ‏رئیس بانک مرکزی‌اش، ۳ میلیارد دلار را می‌دزدد و به کانادا در حساب شخصی خود قرار می‌دهد و ‏دولت ایشان دنبال پلیس بین‌المللی هم نیست که دستگیرشان کند. چون «خودی» هستند. اما در برابر ‏دزدی کلان ۱۸۰ میلیون دلاری رئیس بانک سرمایه بیست سال هم زندان برایش می‌برند. و با شکایت ‏به پلیس بین المللی همکارش را در افریقای جنوبی دستگیر می‌کنند. لذا آقای روحانی می‌داند که می‌تواند ‏از پلیس بین‌المللی استفاده کند ولی تنها دنبال دزد‌های غیرخودی می‌رود چون درغیر این‌صورت دم ‏همه‌شان در گیر است!‏

در این شرایط تنها اقدام بامعنی «بایکوت» (‏Boycott‏) انتخابات است. تا از شرکت وسیع مردم مانند ‏گذشته در انتخابات جلوگیری نماید. چه تنها با کم بودن شرکت مردم در انتخابات است که حکومت بازی ‏انتخابات را باخته است.‏

‏«بایکوت» امر یا وسیله‌ای شناخته شده در جهان است و در ایران هم بی سابقه نیست: تحریم یا ‏بایکوت استفاده از تنباکو بسیار موضوع تاریخی آشنائی است. عنوان «تحریم» بکار برده شد چون ‏توسل «مذهبی» داشت. واژه بایکوت (‏Boycott) انگلیسی است و اولین بار علیه ‏Charles ‎Boycott‏ مباشر یکی از ملاکین ایرلندی به‌کار رفت. زمانی که او اعتنائی به اعتراضات مردم به‌خاطر ‏گرانی اجاره بها نکرد و کشاورزان سخت در تنگدستی قرار گرفتند، مردم محلی بدون آنکه خشونتی ‏با او به‌خرج نشان دهند تنها هرگونه داد و ستد و معاشرت با او را ممنوع کردند. این اقدام بسیارمؤثر ‏بود و آقای بایکوت را از نظرمالی کاملاً فلج کرد . و این اقدام «بایکوت» خوانده شد و شواهد بسیار ‏دیگری در موضوعات مختلف در جهان پیدا نمود. عنوان «تحریم» هم‌وزن همان است منتها در گذشته ‏شکل مذهبی داشته است و «حرام» کردن کاری بوده است. امروزه به‌خاطر تحریم‌های امریکا ‏Sanctions)‎‏) تحریم به‌صورت غیرمذهبی به‌کار می‌رود. و معمولاً از طرف حکومت‌ها عنوان می‌شود.‏

سابقه تحریم‌ها در جهان با اسامی مختلف فراوان است. معروف‌ترین آن مقاومت منفی مردم هند به ‏رهبری مهاتما گاندی در مبارزات مردم هند است. در هند خرید پارچه انگلیسی را بایکوت یا تحریم ‏نمودند. مردم به بافتن پارچه با کمک دستگاه‌های دستی نخ‌ریسی پرداختند. این اقدام از نمونه‌های ‏موفق مقاومت مردم هند در برابر استعمار انگلیس، به‌رهبری گاندی بود. پس از پیروزی انقلاب با ‏شکوه مردم هند، نقش دستگاه نخ‌ریسی به‌عنوان سمبل مبارزه منفی، در میان پرچم هندوستان ‏قرارداده شد!

امروز در ایران اگر مردم در بایکوت انتخابات موفق شوند این اولین اقدام مؤثر مردم علیه حکومتیان ‏مستبد به‌شمار خواهد رفت. این تو دهنی قابل‌مقایسه با تودهنی‌های دیگر مردم در پیش که به ‏کاندیدهای «رهبر» رآی ندادند، نخواهد بود. و طلایه‌دار شروع فروپاشی رژیم خواهد گردید.

بکوشیم مردم را به اهمیت عدم شرکت در این انتخابات آگاه نمائیم و نشان دهیم که حکومت با شرکت ‏هرچه بیشتر مردم در انتخابات می‌خواهد به مردم و دولتهای خارجی نشان دهد که مردم پشتیبان ‏حکومت‌اند. به هوش باشیم و این نقش حیله گرانه حکومت را رسوا کنیم و دیکتاتورها را در این بازی ‏و نیرنگ فریبکارانه تنها بگذاریم. ‏

محسن قائم‌مقام – نیویورک
‏۲۹ ماه اوت ۲۰۱۹‏

از: ایران امروز